Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: dissertā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dissertō |
dissertor |
dissertem |
disserter |
— |
— |
| 2 p. |
dissertas |
dissertāris |
dissertes |
dissertēris |
dissertā |
dissertare |
| 3 p. |
dissertat |
dissertātur |
dissertet |
dissertētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
dissertāmus |
dissertāmur |
dissertēmus |
dissertēmur |
— |
— |
| 2 p. |
dissertātis |
dissertāmini |
dissertētis |
dissertēmini |
dissertāte |
dissertamini |
| 3 p. |
dissertant |
dissertantur |
dissertent |
dissertentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
dissertābam |
dissertābar |
dissertārem |
dissertārer |
| 2 p. |
dissertābas |
dissertabāris |
dissertāres |
dissertarēris |
| 3 p. |
dissertābat |
dissertabātur |
dissertāret |
dissertarētur |
| Plur. |
1 p. |
dissertabāmus |
dissertabāmur |
dissertarēmus |
dissertarēmur |
| 2 p. |
dissertabātis |
dissertabamini |
dissertarētis |
dissertarēmini |
| 3 p. |
dissertābant |
dissertabantur |
dissertarent |
dissertarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
dissertābo |
dissertabor |
— |
| 2 p. |
dissertābis |
dissertaberis |
dissertāto |
| 3 p. |
dissertābit |
dissertabitur |
dissertāto |
| Plur. |
1 p. |
dissertabimus |
dissertabimur |
— |
| 2 p. |
dissertabitis |
dissertabimini |
dissertatōte |
| 3 p. |
dissertabuntur |
dissertanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
dissertāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
dissertāri |
| Participium praesentis actīvi |
dissertāns |
| Gerundium |
dissertandī |
| Gerundivum |
dissertandus, -a, -um |
Основа перфекта: dissertāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
dissertāvī |
dissertāverim |
dissertāveram |
dissertāvissem |
dissertāverō |
| 2 p. |
dissertāvisti |
dissertāveris |
dissertāveras |
dissertāvisses |
dissertāveris |
| 3 p. |
dissertāvit |
dissertāverit |
dissertāverat |
dissertāvisset |
dissertāverit |
| Pl. |
1 p. |
dissertāvimus |
dissertāverimus |
dissertāverāmus |
dissertāvissēmus |
dissertāverimus |
| 2 p. |
dissertāvistis |
dissertāveritis |
dissertāverātis |
dissertāvissētis |
dissertāveritis |
| 3 p. |
dissertāvērunt |
dissertāverint |
dissertāverant |
dissertāvissent |
dissertāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
dissertāvisse |
Основа супина: dissertāt-
| Participium perfecti passivi |
dissertātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
dissertātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
dissertātum |
| Supinum II |
dissertātū |
disserto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: dis-; корень: --.