Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: effarcī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effarciō |
effarcior |
effarciam |
effarciar |
— |
— |
| 2 p. |
effarcis |
effarcīris |
effarcias |
effarciāris |
effarcī |
effarcīre |
| 3 p. |
effarcit |
effarcītur |
effarciat |
effarciātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
effarcīmus |
effarcīmur |
effarciāmus |
effarciāmur |
— |
— |
| 2 p. |
effarcītis |
effarcimini |
effarciātis |
effarciāmini |
effarcīte |
effarcimini |
| 3 p. |
effarciunt |
effarciuntur |
effarciant |
effarciantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effarciēbam |
effarciēbar |
effarcīrem |
effarcīrer |
| 2 p. |
effarciēbas |
effarciebāris |
effarcīres |
effarcirēris |
| 3 p. |
effarciēbat |
effarciebātur |
effarcīret |
effarcirētur |
| Plur. |
1 p. |
effarciebāmus |
effarciebāmur |
effarcirēmus |
effarcirēmur |
| 2 p. |
effarciebātis |
effarciebamini |
effarcirētis |
effarcirēmini |
| 3 p. |
effarciēbant |
effarciebantur |
effarcīrent |
effarcirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
effarciam |
effarciar |
— |
| 2 p. |
effarcies |
effarciēris |
effarcīto |
| 3 p. |
effarciet |
effarciētur |
effarcīto |
| Plur. |
1 p. |
effarciēmus |
effarciēmur |
— |
| 2 p. |
effarciētis |
effarciemini |
effarcitōte |
| 3 p. |
effarcientur |
effarciunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
effarcīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
effarcīri |
| Participium praesentis actīvi |
effarciens |
| Gerundium |
effarciendi |
| Gerundivum |
effarciendus, -a, -um |
Основа перфекта: effarcīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
effarcīvī |
effarcīverim |
effarcīveram |
effarcīvissem |
effarcīverō |
| 2 p. |
effarcīvisti |
effarcīveris |
effarcīveras |
effarcīvisses |
effarcīveris |
| 3 p. |
effarcīvit |
effarcīverit |
effarcīverat |
effarcīvisset |
effarcīverit |
| Pl. |
1 p. |
effarcīvimus |
effarcīverimus |
effarcīverāmus |
effarcīvissēmus |
effarcīverimus |
| 2 p. |
effarcīvistis |
effarcīveritis |
effarcīverātis |
effarcīvissētis |
effarcīveritis |
| 3 p. |
effarcīvērunt |
effarcīverint |
effarcīverant |
effarcīvissent |
effarcīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
effarcīvisse |
Основа супина: effarcīt-
| Participium perfecti passivi |
effarcītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
effarcītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
effarcītum |
| Supinum II |
effarcītū |
effarcio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.