Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: effecundā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effecundō |
effecundor |
effecundem |
effecunder |
— |
— |
| 2 p. |
effecundas |
effecundāris |
effecundes |
effecundēris |
effecundā |
effecundare |
| 3 p. |
effecundat |
effecundātur |
effecundet |
effecundētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
effecundāmus |
effecundāmur |
effecundēmus |
effecundēmur |
— |
— |
| 2 p. |
effecundātis |
effecundāmini |
effecundētis |
effecundēmini |
effecundāte |
effecundamini |
| 3 p. |
effecundant |
effecundantur |
effecundent |
effecundentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effecundābam |
effecundābar |
effecundārem |
effecundārer |
| 2 p. |
effecundābas |
effecundabāris |
effecundāres |
effecundarēris |
| 3 p. |
effecundābat |
effecundabātur |
effecundāret |
effecundarētur |
| Plur. |
1 p. |
effecundabāmus |
effecundabāmur |
effecundarēmus |
effecundarēmur |
| 2 p. |
effecundabātis |
effecundabamini |
effecundarētis |
effecundarēmini |
| 3 p. |
effecundābant |
effecundabantur |
effecundarent |
effecundarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
effecundābo |
effecundabor |
— |
| 2 p. |
effecundābis |
effecundaberis |
effecundāto |
| 3 p. |
effecundābit |
effecundabitur |
effecundāto |
| Plur. |
1 p. |
effecundabimus |
effecundabimur |
— |
| 2 p. |
effecundabitis |
effecundabimini |
effecundatōte |
| 3 p. |
effecundabuntur |
effecundanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
effecundāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
effecundāri |
| Participium praesentis actīvi |
effecundāns |
| Gerundium |
effecundandī |
| Gerundivum |
effecundandus, -a, -um |
Основа перфекта: effecundāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
effecundāvī |
effecundāverim |
effecundāveram |
effecundāvissem |
effecundāverō |
| 2 p. |
effecundāvisti |
effecundāveris |
effecundāveras |
effecundāvisses |
effecundāveris |
| 3 p. |
effecundāvit |
effecundāverit |
effecundāverat |
effecundāvisset |
effecundāverit |
| Pl. |
1 p. |
effecundāvimus |
effecundāverimus |
effecundāverāmus |
effecundāvissēmus |
effecundāverimus |
| 2 p. |
effecundāvistis |
effecundāveritis |
effecundāverātis |
effecundāvissētis |
effecundāveritis |
| 3 p. |
effecundāvērunt |
effecundāverint |
effecundāverant |
effecundāvissent |
effecundāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
effecundāvisse |
Основа супина: effecundāt-
| Participium perfecti passivi |
effecundātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
effecundātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
effecundātum |
| Supinum II |
effecundātū |
effecundo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.