Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: efflagitā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflagitō |
efflagitor |
efflagitem |
efflagiter |
— |
— |
| 2 p. |
efflagitas |
efflagitāris |
efflagites |
efflagitēris |
efflagitā |
efflagitare |
| 3 p. |
efflagitat |
efflagitātur |
efflagitet |
efflagitētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
efflagitāmus |
efflagitāmur |
efflagitēmus |
efflagitēmur |
— |
— |
| 2 p. |
efflagitātis |
efflagitāmini |
efflagitētis |
efflagitēmini |
efflagitāte |
efflagitamini |
| 3 p. |
efflagitant |
efflagitantur |
efflagitent |
efflagitentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflagitābam |
efflagitābar |
efflagitārem |
efflagitārer |
| 2 p. |
efflagitābas |
efflagitabāris |
efflagitāres |
efflagitarēris |
| 3 p. |
efflagitābat |
efflagitabātur |
efflagitāret |
efflagitarētur |
| Plur. |
1 p. |
efflagitabāmus |
efflagitabāmur |
efflagitarēmus |
efflagitarēmur |
| 2 p. |
efflagitabātis |
efflagitabamini |
efflagitarētis |
efflagitarēmini |
| 3 p. |
efflagitābant |
efflagitabantur |
efflagitarent |
efflagitarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
efflagitābo |
efflagitabor |
— |
| 2 p. |
efflagitābis |
efflagitaberis |
efflagitāto |
| 3 p. |
efflagitābit |
efflagitabitur |
efflagitāto |
| Plur. |
1 p. |
efflagitabimus |
efflagitabimur |
— |
| 2 p. |
efflagitabitis |
efflagitabimini |
efflagitatōte |
| 3 p. |
efflagitabuntur |
efflagitanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
efflagitāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
efflagitāri |
| Participium praesentis actīvi |
efflagitāns |
| Gerundium |
efflagitandī |
| Gerundivum |
efflagitandus, -a, -um |
Основа перфекта: efflagitāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
efflagitāvī |
efflagitāverim |
efflagitāveram |
efflagitāvissem |
efflagitāverō |
| 2 p. |
efflagitāvisti |
efflagitāveris |
efflagitāveras |
efflagitāvisses |
efflagitāveris |
| 3 p. |
efflagitāvit |
efflagitāverit |
efflagitāverat |
efflagitāvisset |
efflagitāverit |
| Pl. |
1 p. |
efflagitāvimus |
efflagitāverimus |
efflagitāverāmus |
efflagitāvissēmus |
efflagitāverimus |
| 2 p. |
efflagitāvistis |
efflagitāveritis |
efflagitāverātis |
efflagitāvissētis |
efflagitāveritis |
| 3 p. |
efflagitāvērunt |
efflagitāverint |
efflagitāverant |
efflagitāvissent |
efflagitāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
efflagitāvisse |
Основа супина: efflagitāt-
| Participium perfecti passivi |
efflagitātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
efflagitātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
efflagitātum |
| Supinum II |
efflagitātū |
efflagito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.