Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: efflictā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflictō |
efflictor |
efflictem |
efflicter |
— |
— |
| 2 p. |
efflictas |
efflictāris |
efflictes |
efflictēris |
efflictā |
efflictare |
| 3 p. |
efflictat |
efflictātur |
efflictet |
efflictētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
efflictāmus |
efflictāmur |
efflictēmus |
efflictēmur |
— |
— |
| 2 p. |
efflictātis |
efflictāmini |
efflictētis |
efflictēmini |
efflictāte |
efflictamini |
| 3 p. |
efflictant |
efflictantur |
efflictent |
efflictentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflictābam |
efflictābar |
efflictārem |
efflictārer |
| 2 p. |
efflictābas |
efflictabāris |
efflictāres |
efflictarēris |
| 3 p. |
efflictābat |
efflictabātur |
efflictāret |
efflictarētur |
| Plur. |
1 p. |
efflictabāmus |
efflictabāmur |
efflictarēmus |
efflictarēmur |
| 2 p. |
efflictabātis |
efflictabamini |
efflictarētis |
efflictarēmini |
| 3 p. |
efflictābant |
efflictabantur |
efflictarent |
efflictarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
efflictābo |
efflictabor |
— |
| 2 p. |
efflictābis |
efflictaberis |
efflictāto |
| 3 p. |
efflictābit |
efflictabitur |
efflictāto |
| Plur. |
1 p. |
efflictabimus |
efflictabimur |
— |
| 2 p. |
efflictabitis |
efflictabimini |
efflictatōte |
| 3 p. |
efflictabuntur |
efflictanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
efflictāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
efflictāri |
| Participium praesentis actīvi |
efflictāns |
| Gerundium |
efflictandī |
| Gerundivum |
efflictandus, -a, -um |
Основа перфекта: efflictāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
efflictāvī |
efflictāverim |
efflictāveram |
efflictāvissem |
efflictāverō |
| 2 p. |
efflictāvisti |
efflictāveris |
efflictāveras |
efflictāvisses |
efflictāveris |
| 3 p. |
efflictāvit |
efflictāverit |
efflictāverat |
efflictāvisset |
efflictāverit |
| Pl. |
1 p. |
efflictāvimus |
efflictāverimus |
efflictāverāmus |
efflictāvissēmus |
efflictāverimus |
| 2 p. |
efflictāvistis |
efflictāveritis |
efflictāverātis |
efflictāvissētis |
efflictāveritis |
| 3 p. |
efflictāvērunt |
efflictāverint |
efflictāverant |
efflictāvissent |
efflictāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
efflictāvisse |
Основа супина: efflictāt-
| Participium perfecti passivi |
efflictātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
efflictātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
efflictātum |
| Supinum II |
efflictātū |
efflicto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.