Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: efflōrēsc-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflōrēscō |
efflōrēscor |
efflōrēscam |
efflōrēscar |
— |
— |
| 2 p. |
efflōrēscis |
efflōrēsceris |
efflōrēscas |
efflōrēscāris |
efflōrēsce |
efflōrēscere |
| 3 p. |
efflōrēscit |
efflōrēscitur |
efflōrēscat |
efflōrēscātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
efflōrēscimus |
efflōrēscimur |
efflōrēscāmus |
efflōrēscāmur |
— |
— |
| 2 p. |
efflōrēscitis |
efflōrēscimini |
efflōrēscātis |
efflōrēscamini |
efflōrēscite |
efflōrēscimini |
| 3 p. |
efflōrēscunt |
efflōrēscuntur |
efflōrēscant |
efflōrēscantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
efflōrēscēbam |
efflōrēscēbar |
efflōrēscerem |
efflōrēscerer |
| 2 p. |
efflōrēscēbas |
efflōrēscebāris |
efflōrēsceres |
efflōrēscerēris |
| 3 p. |
efflōrēscēbat |
efflōrēscebātur |
efflōrēsceret |
efflōrēscerētur |
| Plur. |
1 p. |
efflōrēscebāmus |
efflōrēscebāmur |
efflōrēscerēmus |
efflōrēscerēmur |
| 2 p. |
efflōrēscebātis |
efflōrēscebamini |
efflōrēscerētis |
efflōrēscerēmini |
| 3 p. |
efflōrēscēbant |
efflōrēscebantur |
efflōrēscerent |
efflōrēscerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
efflōrēscam |
efflōrēscar |
— |
| 2 p. |
efflōrēsces |
efflōrēscēris |
efflōrēscito |
| 3 p. |
efflōrēscet |
efflōrēscētur |
efflōrēscito |
| Plur. |
1 p. |
efflōrēscēmus |
efflōrēscēmur |
— |
| 2 p. |
efflōrēscētis |
efflōrēscemini |
efflōrēscitōte |
| 3 p. |
efflōrēscentur |
efflōrēscunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
efflōrēscĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
efflōrēsci |
| Participium praesentis actīvi |
efflōrēscens |
| Gerundium |
efflōrēscendi |
| Gerundivum |
efflōrēscendus, -a, -um |
Основа перфекта: efflorin-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
efflorinī |
efflorinerim |
efflorineram |
efflorinissem |
efflorinerō |
| 2 p. |
efflorinisti |
efflorineris |
efflorineras |
efflorinisses |
efflorineris |
| 3 p. |
efflorinit |
efflorinerit |
efflorinerat |
efflorinisset |
efflorinerit |
| Pl. |
1 p. |
efflorinimus |
efflorinerimus |
efflorinerāmus |
efflorinissēmus |
efflorinerimus |
| 2 p. |
efflorinistis |
efflorineritis |
efflorinerātis |
efflorinissētis |
efflorineritis |
| 3 p. |
efflorinērunt |
efflorinerint |
efflorinerant |
efflorinissent |
efflorinerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
efflorinisse |
ef-flō-rēs-co
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.