Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: effocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effocō |
effocor |
effocem |
effocer |
— |
— |
| 2 p. |
effocas |
effocāris |
effoces |
effocēris |
effocā |
effocare |
| 3 p. |
effocat |
effocātur |
effocet |
effocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
effocāmus |
effocāmur |
effocēmus |
effocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
effocātis |
effocāmini |
effocētis |
effocēmini |
effocāte |
effocamini |
| 3 p. |
effocant |
effocantur |
effocent |
effocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effocābam |
effocābar |
effocārem |
effocārer |
| 2 p. |
effocābas |
effocabāris |
effocāres |
effocarēris |
| 3 p. |
effocābat |
effocabātur |
effocāret |
effocarētur |
| Plur. |
1 p. |
effocabāmus |
effocabāmur |
effocarēmus |
effocarēmur |
| 2 p. |
effocabātis |
effocabamini |
effocarētis |
effocarēmini |
| 3 p. |
effocābant |
effocabantur |
effocarent |
effocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
effocābo |
effocabor |
— |
| 2 p. |
effocābis |
effocaberis |
effocāto |
| 3 p. |
effocābit |
effocabitur |
effocāto |
| Plur. |
1 p. |
effocabimus |
effocabimur |
— |
| 2 p. |
effocabitis |
effocabimini |
effocatōte |
| 3 p. |
effocabuntur |
effocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
effocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
effocāri |
| Participium praesentis actīvi |
effocāns |
| Gerundium |
effocandī |
| Gerundivum |
effocandus, -a, -um |
Основа перфекта: effocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
effocāvī |
effocāverim |
effocāveram |
effocāvissem |
effocāverō |
| 2 p. |
effocāvisti |
effocāveris |
effocāveras |
effocāvisses |
effocāveris |
| 3 p. |
effocāvit |
effocāverit |
effocāverat |
effocāvisset |
effocāverit |
| Pl. |
1 p. |
effocāvimus |
effocāverimus |
effocāverāmus |
effocāvissēmus |
effocāverimus |
| 2 p. |
effocāvistis |
effocāveritis |
effocāverātis |
effocāvissētis |
effocāveritis |
| 3 p. |
effocāvērunt |
effocāverint |
effocāverant |
effocāvissent |
effocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
effocāvisse |
Основа супина: effocāt-
| Participium perfecti passivi |
effocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
effocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
effocātum |
| Supinum II |
effocātū |
effoco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.