Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: effruticā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effruticō |
effruticor |
effruticem |
effruticer |
— |
— |
| 2 p. |
effruticas |
effruticāris |
effrutices |
effruticēris |
effruticā |
effruticare |
| 3 p. |
effruticat |
effruticātur |
effruticet |
effruticētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
effruticāmus |
effruticāmur |
effruticēmus |
effruticēmur |
— |
— |
| 2 p. |
effruticātis |
effruticāmini |
effruticētis |
effruticēmini |
effruticāte |
effruticamini |
| 3 p. |
effruticant |
effruticantur |
effruticent |
effruticentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
effruticābam |
effruticābar |
effruticārem |
effruticārer |
| 2 p. |
effruticābas |
effruticabāris |
effruticāres |
effruticarēris |
| 3 p. |
effruticābat |
effruticabātur |
effruticāret |
effruticarētur |
| Plur. |
1 p. |
effruticabāmus |
effruticabāmur |
effruticarēmus |
effruticarēmur |
| 2 p. |
effruticabātis |
effruticabamini |
effruticarētis |
effruticarēmini |
| 3 p. |
effruticābant |
effruticabantur |
effruticarent |
effruticarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
effruticābo |
effruticabor |
— |
| 2 p. |
effruticābis |
effruticaberis |
effruticāto |
| 3 p. |
effruticābit |
effruticabitur |
effruticāto |
| Plur. |
1 p. |
effruticabimus |
effruticabimur |
— |
| 2 p. |
effruticabitis |
effruticabimini |
effruticatōte |
| 3 p. |
effruticabuntur |
effruticanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
effruticāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
effruticāri |
| Participium praesentis actīvi |
effruticāns |
| Gerundium |
effruticandī |
| Gerundivum |
effruticandus, -a, -um |
Основа перфекта: effruticāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
effruticāvī |
effruticāverim |
effruticāveram |
effruticāvissem |
effruticāverō |
| 2 p. |
effruticāvisti |
effruticāveris |
effruticāveras |
effruticāvisses |
effruticāveris |
| 3 p. |
effruticāvit |
effruticāverit |
effruticāverat |
effruticāvisset |
effruticāverit |
| Pl. |
1 p. |
effruticāvimus |
effruticāverimus |
effruticāverāmus |
effruticāvissēmus |
effruticāverimus |
| 2 p. |
effruticāvistis |
effruticāveritis |
effruticāverātis |
effruticāvissētis |
effruticāveritis |
| 3 p. |
effruticāvērunt |
effruticāverint |
effruticāverant |
effruticāvissent |
effruticāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
effruticāvisse |
Основа супина: effruticāt-
| Participium perfecti passivi |
effruticātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
effruticātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
effruticātum |
| Supinum II |
effruticātū |
effrutico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.