Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: elocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
elocō |
elocor |
elocem |
elocer |
— |
— |
| 2 p. |
elocas |
elocāris |
eloces |
elocēris |
elocā |
elocare |
| 3 p. |
elocat |
elocātur |
elocet |
elocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
elocāmus |
elocāmur |
elocēmus |
elocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
elocātis |
elocāmini |
elocētis |
elocēmini |
elocāte |
elocamini |
| 3 p. |
elocant |
elocantur |
elocent |
elocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
elocābam |
elocābar |
elocārem |
elocārer |
| 2 p. |
elocābas |
elocabāris |
elocāres |
elocarēris |
| 3 p. |
elocābat |
elocabātur |
elocāret |
elocarētur |
| Plur. |
1 p. |
elocabāmus |
elocabāmur |
elocarēmus |
elocarēmur |
| 2 p. |
elocabātis |
elocabamini |
elocarētis |
elocarēmini |
| 3 p. |
elocābant |
elocabantur |
elocarent |
elocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
elocābo |
elocabor |
— |
| 2 p. |
elocābis |
elocaberis |
elocāto |
| 3 p. |
elocābit |
elocabitur |
elocāto |
| Plur. |
1 p. |
elocabimus |
elocabimur |
— |
| 2 p. |
elocabitis |
elocabimini |
elocatōte |
| 3 p. |
elocabuntur |
elocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
elocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
elocāri |
| Participium praesentis actīvi |
elocāns |
| Gerundium |
elocandī |
| Gerundivum |
elocandus, -a, -um |
Основа перфекта: elocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
elocāvī |
elocāverim |
elocāveram |
elocāvissem |
elocāverō |
| 2 p. |
elocāvisti |
elocāveris |
elocāveras |
elocāvisses |
elocāveris |
| 3 p. |
elocāvit |
elocāverit |
elocāverat |
elocāvisset |
elocāverit |
| Pl. |
1 p. |
elocāvimus |
elocāverimus |
elocāverāmus |
elocāvissēmus |
elocāverimus |
| 2 p. |
elocāvistis |
elocāveritis |
elocāverātis |
elocāvissētis |
elocāveritis |
| 3 p. |
elocāvērunt |
elocāverint |
elocāverant |
elocāvissent |
elocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
elocāvisse |
Основа супина: elocāt-
| Participium perfecti passivi |
elocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
elocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
elocātum |
| Supinum II |
elocātū |
eloco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.