Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: erugā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
erugō |
erugor |
erugem |
eruger |
— |
— |
| 2 p. |
erugas |
erugāris |
eruges |
erugēris |
erugā |
erugare |
| 3 p. |
erugat |
erugātur |
eruget |
erugētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
erugāmus |
erugāmur |
erugēmus |
erugēmur |
— |
— |
| 2 p. |
erugātis |
erugāmini |
erugētis |
erugēmini |
erugāte |
erugamini |
| 3 p. |
erugant |
erugantur |
erugent |
erugentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
erugābam |
erugābar |
erugārem |
erugārer |
| 2 p. |
erugābas |
erugabāris |
erugāres |
erugarēris |
| 3 p. |
erugābat |
erugabātur |
erugāret |
erugarētur |
| Plur. |
1 p. |
erugabāmus |
erugabāmur |
erugarēmus |
erugarēmur |
| 2 p. |
erugabātis |
erugabamini |
erugarētis |
erugarēmini |
| 3 p. |
erugābant |
erugabantur |
erugarent |
erugarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
erugābo |
erugabor |
— |
| 2 p. |
erugābis |
erugaberis |
erugāto |
| 3 p. |
erugābit |
erugabitur |
erugāto |
| Plur. |
1 p. |
erugabimus |
erugabimur |
— |
| 2 p. |
erugabitis |
erugabimini |
erugatōte |
| 3 p. |
erugabuntur |
eruganto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
erugāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
erugāri |
| Participium praesentis actīvi |
erugāns |
| Gerundium |
erugandī |
| Gerundivum |
erugandus, -a, -um |
Основа перфекта: erugāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
erugāvī |
erugāverim |
erugāveram |
erugāvissem |
erugāverō |
| 2 p. |
erugāvisti |
erugāveris |
erugāveras |
erugāvisses |
erugāveris |
| 3 p. |
erugāvit |
erugāverit |
erugāverat |
erugāvisset |
erugāverit |
| Pl. |
1 p. |
erugāvimus |
erugāverimus |
erugāverāmus |
erugāvissēmus |
erugāverimus |
| 2 p. |
erugāvistis |
erugāveritis |
erugāverātis |
erugāvissētis |
erugāveritis |
| 3 p. |
erugāvērunt |
erugāverint |
erugāverant |
erugāvissent |
erugāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
erugāvisse |
Основа супина: erugāt-
| Participium perfecti passivi |
erugātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
erugātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
erugātum |
| Supinum II |
erugātū |
erugo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.