Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: evolā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
evolō |
evolor |
evolem |
evoler |
— |
— |
| 2 p. |
evolas |
evolāris |
evoles |
evolēris |
evolā |
evolare |
| 3 p. |
evolat |
evolātur |
evolet |
evolētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
evolāmus |
evolāmur |
evolēmus |
evolēmur |
— |
— |
| 2 p. |
evolātis |
evolāmini |
evolētis |
evolēmini |
evolāte |
evolamini |
| 3 p. |
evolant |
evolantur |
evolent |
evolentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
evolābam |
evolābar |
evolārem |
evolārer |
| 2 p. |
evolābas |
evolabāris |
evolāres |
evolarēris |
| 3 p. |
evolābat |
evolabātur |
evolāret |
evolarētur |
| Plur. |
1 p. |
evolabāmus |
evolabāmur |
evolarēmus |
evolarēmur |
| 2 p. |
evolabātis |
evolabamini |
evolarētis |
evolarēmini |
| 3 p. |
evolābant |
evolabantur |
evolarent |
evolarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
evolābo |
evolabor |
— |
| 2 p. |
evolābis |
evolaberis |
evolāto |
| 3 p. |
evolābit |
evolabitur |
evolāto |
| Plur. |
1 p. |
evolabimus |
evolabimur |
— |
| 2 p. |
evolabitis |
evolabimini |
evolatōte |
| 3 p. |
evolabuntur |
evolanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
evolāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
evolāri |
| Participium praesentis actīvi |
evolāns |
| Gerundium |
evolandī |
| Gerundivum |
evolandus, -a, -um |
Основа перфекта: evolāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
evolāvī |
evolāverim |
evolāveram |
evolāvissem |
evolāverō |
| 2 p. |
evolāvisti |
evolāveris |
evolāveras |
evolāvisses |
evolāveris |
| 3 p. |
evolāvit |
evolāverit |
evolāverat |
evolāvisset |
evolāverit |
| Pl. |
1 p. |
evolāvimus |
evolāverimus |
evolāverāmus |
evolāvissēmus |
evolāverimus |
| 2 p. |
evolāvistis |
evolāveritis |
evolāverātis |
evolāvissētis |
evolāveritis |
| 3 p. |
evolāvērunt |
evolāverint |
evolāverant |
evolāvissent |
evolāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
evolāvisse |
Основа супина: evolāt-
| Participium perfecti passivi |
evolātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
evolātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
evolātum |
| Supinum II |
evolātū |
evolo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.