Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exauctorā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exauctorō |
exauctoror |
exauctorem |
exauctorer |
— |
— |
| 2 p. |
exauctoras |
exauctorāris |
exauctores |
exauctorēris |
exauctorā |
exauctorare |
| 3 p. |
exauctorat |
exauctorātur |
exauctoret |
exauctorētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
exauctorāmus |
exauctorāmur |
exauctorēmus |
exauctorēmur |
— |
— |
| 2 p. |
exauctorātis |
exauctorāmini |
exauctorētis |
exauctorēmini |
exauctorāte |
exauctoramini |
| 3 p. |
exauctorant |
exauctorantur |
exauctorent |
exauctorentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exauctorābam |
exauctorābar |
exauctorārem |
exauctorārer |
| 2 p. |
exauctorābas |
exauctorabāris |
exauctorāres |
exauctorarēris |
| 3 p. |
exauctorābat |
exauctorabātur |
exauctorāret |
exauctorarētur |
| Plur. |
1 p. |
exauctorabāmus |
exauctorabāmur |
exauctorarēmus |
exauctorarēmur |
| 2 p. |
exauctorabātis |
exauctorabamini |
exauctorarētis |
exauctorarēmini |
| 3 p. |
exauctorābant |
exauctorabantur |
exauctorarent |
exauctorarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
exauctorābo |
exauctorabor |
— |
| 2 p. |
exauctorābis |
exauctoraberis |
exauctorāto |
| 3 p. |
exauctorābit |
exauctorabitur |
exauctorāto |
| Plur. |
1 p. |
exauctorabimus |
exauctorabimur |
— |
| 2 p. |
exauctorabitis |
exauctorabimini |
exauctoratōte |
| 3 p. |
exauctorabuntur |
exauctoranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
exauctorāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
exauctorāri |
| Participium praesentis actīvi |
exauctorāns |
| Gerundium |
exauctorandī |
| Gerundivum |
exauctorandus, -a, -um |
Основа перфекта: exauctorāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
exauctorāvī |
exauctorāverim |
exauctorāveram |
exauctorāvissem |
exauctorāverō |
| 2 p. |
exauctorāvisti |
exauctorāveris |
exauctorāveras |
exauctorāvisses |
exauctorāveris |
| 3 p. |
exauctorāvit |
exauctorāverit |
exauctorāverat |
exauctorāvisset |
exauctorāverit |
| Pl. |
1 p. |
exauctorāvimus |
exauctorāverimus |
exauctorāverāmus |
exauctorāvissēmus |
exauctorāverimus |
| 2 p. |
exauctorāvistis |
exauctorāveritis |
exauctorāverātis |
exauctorāvissētis |
exauctorāveritis |
| 3 p. |
exauctorāvērunt |
exauctorāverint |
exauctorāverant |
exauctorāvissent |
exauctorāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
exauctorāvisse |
Основа супина: exauctorāt-
| Participium perfecti passivi |
exauctorātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
exauctorātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
exauctorātum |
| Supinum II |
exauctorātū |
exauctoro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.