Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exclamā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exclamō |
exclamor |
exclamem |
exclamer |
— |
— |
| 2 p. |
exclamas |
exclamāris |
exclames |
exclamēris |
exclamā |
exclamare |
| 3 p. |
exclamat |
exclamātur |
exclamet |
exclamētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
exclamāmus |
exclamāmur |
exclamēmus |
exclamēmur |
— |
— |
| 2 p. |
exclamātis |
exclamāmini |
exclamētis |
exclamēmini |
exclamāte |
exclamamini |
| 3 p. |
exclamant |
exclamantur |
exclament |
exclamentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exclamābam |
exclamābar |
exclamārem |
exclamārer |
| 2 p. |
exclamābas |
exclamabāris |
exclamāres |
exclamarēris |
| 3 p. |
exclamābat |
exclamabātur |
exclamāret |
exclamarētur |
| Plur. |
1 p. |
exclamabāmus |
exclamabāmur |
exclamarēmus |
exclamarēmur |
| 2 p. |
exclamabātis |
exclamabamini |
exclamarētis |
exclamarēmini |
| 3 p. |
exclamābant |
exclamabantur |
exclamarent |
exclamarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
exclamābo |
exclamabor |
— |
| 2 p. |
exclamābis |
exclamaberis |
exclamāto |
| 3 p. |
exclamābit |
exclamabitur |
exclamāto |
| Plur. |
1 p. |
exclamabimus |
exclamabimur |
— |
| 2 p. |
exclamabitis |
exclamabimini |
exclamatōte |
| 3 p. |
exclamabuntur |
exclamanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
exclamāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
exclamāri |
| Participium praesentis actīvi |
exclamāns |
| Gerundium |
exclamandī |
| Gerundivum |
exclamandus, -a, -um |
Основа перфекта: exclamāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
exclamāvī |
exclamāverim |
exclamāveram |
exclamāvissem |
exclamāverō |
| 2 p. |
exclamāvisti |
exclamāveris |
exclamāveras |
exclamāvisses |
exclamāveris |
| 3 p. |
exclamāvit |
exclamāverit |
exclamāverat |
exclamāvisset |
exclamāverit |
| Pl. |
1 p. |
exclamāvimus |
exclamāverimus |
exclamāverāmus |
exclamāvissēmus |
exclamāverimus |
| 2 p. |
exclamāvistis |
exclamāveritis |
exclamāverātis |
exclamāvissētis |
exclamāveritis |
| 3 p. |
exclamāvērunt |
exclamāverint |
exclamāverant |
exclamāvissent |
exclamāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
exclamāvisse |
Основа супина: exclamāt-
| Participium perfecti passivi |
exclamātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
exclamātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
exclamātum |
| Supinum II |
exclamātū |
exclamo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.