Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exclarā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exclarō |
exclaror |
exclarem |
exclarer |
— |
— |
| 2 p. |
exclaras |
exclarāris |
exclares |
exclarēris |
exclarā |
exclarare |
| 3 p. |
exclarat |
exclarātur |
exclaret |
exclarētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
exclarāmus |
exclarāmur |
exclarēmus |
exclarēmur |
— |
— |
| 2 p. |
exclarātis |
exclarāmini |
exclarētis |
exclarēmini |
exclarāte |
exclaramini |
| 3 p. |
exclarant |
exclarantur |
exclarent |
exclarentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exclarābam |
exclarābar |
exclarārem |
exclarārer |
| 2 p. |
exclarābas |
exclarabāris |
exclarāres |
exclararēris |
| 3 p. |
exclarābat |
exclarabātur |
exclarāret |
exclararētur |
| Plur. |
1 p. |
exclarabāmus |
exclarabāmur |
exclararēmus |
exclararēmur |
| 2 p. |
exclarabātis |
exclarabamini |
exclararētis |
exclararēmini |
| 3 p. |
exclarābant |
exclarabantur |
exclararent |
exclararentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
exclarābo |
exclarabor |
— |
| 2 p. |
exclarābis |
exclaraberis |
exclarāto |
| 3 p. |
exclarābit |
exclarabitur |
exclarāto |
| Plur. |
1 p. |
exclarabimus |
exclarabimur |
— |
| 2 p. |
exclarabitis |
exclarabimini |
exclaratōte |
| 3 p. |
exclarabuntur |
exclaranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
exclarāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
exclarāri |
| Participium praesentis actīvi |
exclarāns |
| Gerundium |
exclarandī |
| Gerundivum |
exclarandus, -a, -um |
Основа перфекта: exclarāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
exclarāvī |
exclarāverim |
exclarāveram |
exclarāvissem |
exclarāverō |
| 2 p. |
exclarāvisti |
exclarāveris |
exclarāveras |
exclarāvisses |
exclarāveris |
| 3 p. |
exclarāvit |
exclarāverit |
exclarāverat |
exclarāvisset |
exclarāverit |
| Pl. |
1 p. |
exclarāvimus |
exclarāverimus |
exclarāverāmus |
exclarāvissēmus |
exclarāverimus |
| 2 p. |
exclarāvistis |
exclarāveritis |
exclarāverātis |
exclarāvissētis |
exclarāveritis |
| 3 p. |
exclarāvērunt |
exclarāverint |
exclarāverant |
exclarāvissent |
exclarāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
exclarāvisse |
Основа супина: exclarāt-
| Participium perfecti passivi |
exclarātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
exclarātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
exclarātum |
| Supinum II |
exclarātū |
exclaro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.