Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exhortā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
— |
exhortor |
— |
exhorter |
— |
— |
| 2 p. |
— |
exhortāris |
— |
exhortēris |
— |
exhortare |
| 3 p. |
— |
exhortātur |
— |
exhortētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
— |
exhortāmur |
— |
exhortēmur |
— |
— |
| 2 p. |
— |
exhortāmini |
— |
exhortēmini |
— |
exhortamini |
| 3 p. |
— |
exhortantur |
— |
exhortentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
— |
exhortābar |
— |
exhortārer |
| 2 p. |
— |
exhortabāris |
— |
exhortarēris |
| 3 p. |
— |
exhortabātur |
— |
exhortarētur |
| Plur. |
1 p. |
— |
exhortabāmur |
— |
exhortarēmur |
| 2 p. |
— |
exhortabamini |
— |
exhortarēmini |
| 3 p. |
— |
exhortabantur |
— |
exhortarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
— |
exhortabor |
— |
| 2 p. |
— |
exhortaberis |
— |
| 3 p. |
— |
exhortabitur |
— |
| Plur. |
1 p. |
— |
exhortabimur |
— |
| 2 p. |
— |
exhortabimini |
— |
| 3 p. |
exhortabuntur |
— |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
— |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
exhortāri |
| Participium praesentis actīvi |
exhortāns |
| Gerundium |
exhortandī |
| Gerundivum |
exhortandus, -a, -um |
Основа супина: exhortāt-
| Participium perfecti passivi |
exhortātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
exhortātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
exhortātum |
| Supinum II |
exhortātū |
ex-hor-tor
Глагол (отложительный), первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.