Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: expedī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
expediō |
expedior |
expediam |
expediar |
— |
— |
| 2 p. |
expedis |
expedīris |
expedias |
expediāris |
expedī |
expedīre |
| 3 p. |
expedit |
expedītur |
expediat |
expediātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
expedīmus |
expedīmur |
expediāmus |
expediāmur |
— |
— |
| 2 p. |
expedītis |
expedimini |
expediātis |
expediāmini |
expedīte |
expedimini |
| 3 p. |
expediunt |
expediuntur |
expediant |
expediantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
expediēbam |
expediēbar |
expedīrem |
expedīrer |
| 2 p. |
expediēbas |
expediebāris |
expedīres |
expedirēris |
| 3 p. |
expediēbat |
expediebātur |
expedīret |
expedirētur |
| Plur. |
1 p. |
expediebāmus |
expediebāmur |
expedirēmus |
expedirēmur |
| 2 p. |
expediebātis |
expediebamini |
expedirētis |
expedirēmini |
| 3 p. |
expediēbant |
expediebantur |
expedīrent |
expedirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
expediam |
expediar |
— |
| 2 p. |
expedies |
expediēris |
expedīto |
| 3 p. |
expediet |
expediētur |
expedīto |
| Plur. |
1 p. |
expediēmus |
expediēmur |
— |
| 2 p. |
expediētis |
expediemini |
expeditōte |
| 3 p. |
expedientur |
expediunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
expedīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
expedīri |
| Participium praesentis actīvi |
expediens |
| Gerundium |
expediendi |
| Gerundivum |
expediendus, -a, -um |
Основа перфекта: expedīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
expedīvī |
expedīverim |
expedīveram |
expedīvissem |
expedīverō |
| 2 p. |
expedīvisti |
expedīveris |
expedīveras |
expedīvisses |
expedīveris |
| 3 p. |
expedīvit |
expedīverit |
expedīverat |
expedīvisset |
expedīverit |
| Pl. |
1 p. |
expedīvimus |
expedīverimus |
expedīverāmus |
expedīvissēmus |
expedīverimus |
| 2 p. |
expedīvistis |
expedīveritis |
expedīverātis |
expedīvissētis |
expedīveritis |
| 3 p. |
expedīvērunt |
expedīverint |
expedīverant |
expedīvissent |
expedīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
expedīvisse |
Основа супина: expedīt-
| Participium perfecti passivi |
expedītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
expedītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
expedītum |
| Supinum II |
expedītū |
expedio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.