Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: expilā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
expilō |
expilor |
expilem |
expiler |
— |
— |
| 2 p. |
expilas |
expilāris |
expiles |
expilēris |
expilā |
expilare |
| 3 p. |
expilat |
expilātur |
expilet |
expilētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
expilāmus |
expilāmur |
expilēmus |
expilēmur |
— |
— |
| 2 p. |
expilātis |
expilāmini |
expilētis |
expilēmini |
expilāte |
expilamini |
| 3 p. |
expilant |
expilantur |
expilent |
expilentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
expilābam |
expilābar |
expilārem |
expilārer |
| 2 p. |
expilābas |
expilabāris |
expilāres |
expilarēris |
| 3 p. |
expilābat |
expilabātur |
expilāret |
expilarētur |
| Plur. |
1 p. |
expilabāmus |
expilabāmur |
expilarēmus |
expilarēmur |
| 2 p. |
expilabātis |
expilabamini |
expilarētis |
expilarēmini |
| 3 p. |
expilābant |
expilabantur |
expilarent |
expilarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
expilābo |
expilabor |
— |
| 2 p. |
expilābis |
expilaberis |
expilāto |
| 3 p. |
expilābit |
expilabitur |
expilāto |
| Plur. |
1 p. |
expilabimus |
expilabimur |
— |
| 2 p. |
expilabitis |
expilabimini |
expilatōte |
| 3 p. |
expilabuntur |
expilanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
expilāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
expilāri |
| Participium praesentis actīvi |
expilāns |
| Gerundium |
expilandī |
| Gerundivum |
expilandus, -a, -um |
Основа перфекта: expilāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
expilāvī |
expilāverim |
expilāveram |
expilāvissem |
expilāverō |
| 2 p. |
expilāvisti |
expilāveris |
expilāveras |
expilāvisses |
expilāveris |
| 3 p. |
expilāvit |
expilāverit |
expilāverat |
expilāvisset |
expilāverit |
| Pl. |
1 p. |
expilāvimus |
expilāverimus |
expilāverāmus |
expilāvissēmus |
expilāverimus |
| 2 p. |
expilāvistis |
expilāveritis |
expilāverātis |
expilāvissētis |
expilāveritis |
| 3 p. |
expilāvērunt |
expilāverint |
expilāverant |
expilāvissent |
expilāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
expilāvisse |
Основа супина: expilāt-
| Participium perfecti passivi |
expilātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
expilātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
expilātum |
| Supinum II |
expilātū |
expilo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.