Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: expung-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
expungō |
expungor |
expungam |
expungar |
— |
— |
| 2 p. |
expungis |
expungeris |
expungas |
expungāris |
expunge |
expungere |
| 3 p. |
expungit |
expungitur |
expungat |
expungātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
expungimus |
expungimur |
expungāmus |
expungāmur |
— |
— |
| 2 p. |
expungitis |
expungimini |
expungātis |
expungamini |
expungite |
expungimini |
| 3 p. |
expungunt |
expunguntur |
expungant |
expungantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
expungēbam |
expungēbar |
expungerem |
expungerer |
| 2 p. |
expungēbas |
expungebāris |
expungeres |
expungerēris |
| 3 p. |
expungēbat |
expungebātur |
expungeret |
expungerētur |
| Plur. |
1 p. |
expungebāmus |
expungebāmur |
expungerēmus |
expungerēmur |
| 2 p. |
expungebātis |
expungebamini |
expungerētis |
expungerēmini |
| 3 p. |
expungēbant |
expungebantur |
expungerent |
expungerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
expungam |
expungar |
— |
| 2 p. |
expunges |
expungēris |
expungito |
| 3 p. |
expunget |
expungētur |
expungito |
| Plur. |
1 p. |
expungēmus |
expungēmur |
— |
| 2 p. |
expungētis |
expungemini |
expungitōte |
| 3 p. |
expungentur |
expungunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
expungĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
expungi |
| Participium praesentis actīvi |
expungens |
| Gerundium |
expungendi |
| Gerundivum |
expungendus, -a, -um |
Основа перфекта: expūnx-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
expūnxī |
expūnxerim |
expūnxeram |
expūnxissem |
expūnxerō |
| 2 p. |
expūnxisti |
expūnxeris |
expūnxeras |
expūnxisses |
expūnxeris |
| 3 p. |
expūnxit |
expūnxerit |
expūnxerat |
expūnxisset |
expūnxerit |
| Pl. |
1 p. |
expūnximus |
expūnxerimus |
expūnxerāmus |
expūnxissēmus |
expūnxerimus |
| 2 p. |
expūnxistis |
expūnxeritis |
expūnxerātis |
expūnxissētis |
expūnxeritis |
| 3 p. |
expūnxērunt |
expūnxerint |
expūnxerant |
expūnxissent |
expūnxerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
expūnxisse |
Основа супина: expūnct-
| Participium perfecti passivi |
expūnctus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
expūnctūrus, -a, -um |
| Supinum I |
expūnctum |
| Supinum II |
expūnctū |
ex-pun-go
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ex-; корень: -pung-; окончание: -o.