Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exstimulā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exstimulō |
exstimulor |
exstimulem |
exstimuler |
— |
— |
| 2 p. |
exstimulas |
exstimulāris |
exstimules |
exstimulēris |
exstimulā |
exstimulare |
| 3 p. |
exstimulat |
exstimulātur |
exstimulet |
exstimulētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
exstimulāmus |
exstimulāmur |
exstimulēmus |
exstimulēmur |
— |
— |
| 2 p. |
exstimulātis |
exstimulāmini |
exstimulētis |
exstimulēmini |
exstimulāte |
exstimulamini |
| 3 p. |
exstimulant |
exstimulantur |
exstimulent |
exstimulentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
exstimulābam |
exstimulābar |
exstimulārem |
exstimulārer |
| 2 p. |
exstimulābas |
exstimulabāris |
exstimulāres |
exstimularēris |
| 3 p. |
exstimulābat |
exstimulabātur |
exstimulāret |
exstimularētur |
| Plur. |
1 p. |
exstimulabāmus |
exstimulabāmur |
exstimularēmus |
exstimularēmur |
| 2 p. |
exstimulabātis |
exstimulabamini |
exstimularētis |
exstimularēmini |
| 3 p. |
exstimulābant |
exstimulabantur |
exstimularent |
exstimularentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
exstimulābo |
exstimulabor |
— |
| 2 p. |
exstimulābis |
exstimulaberis |
exstimulāto |
| 3 p. |
exstimulābit |
exstimulabitur |
exstimulāto |
| Plur. |
1 p. |
exstimulabimus |
exstimulabimur |
— |
| 2 p. |
exstimulabitis |
exstimulabimini |
exstimulatōte |
| 3 p. |
exstimulabuntur |
exstimulanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
exstimulāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
exstimulāri |
| Participium praesentis actīvi |
exstimulāns |
| Gerundium |
exstimulandī |
| Gerundivum |
exstimulandus, -a, -um |
Основа перфекта: exstimulāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
exstimulāvī |
exstimulāverim |
exstimulāveram |
exstimulāvissem |
exstimulāverō |
| 2 p. |
exstimulāvisti |
exstimulāveris |
exstimulāveras |
exstimulāvisses |
exstimulāveris |
| 3 p. |
exstimulāvit |
exstimulāverit |
exstimulāverat |
exstimulāvisset |
exstimulāverit |
| Pl. |
1 p. |
exstimulāvimus |
exstimulāverimus |
exstimulāverāmus |
exstimulāvissēmus |
exstimulāverimus |
| 2 p. |
exstimulāvistis |
exstimulāveritis |
exstimulāverātis |
exstimulāvissētis |
exstimulāveritis |
| 3 p. |
exstimulāvērunt |
exstimulāverint |
exstimulāverant |
exstimulāvissent |
exstimulāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
exstimulāvisse |
Основа супина: exstimulāt-
| Participium perfecti passivi |
exstimulātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
exstimulātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
exstimulātum |
| Supinum II |
exstimulātū |
exstimulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.