extraneus
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | жен. р. | cр. р. | муж. р. | жен. р. | cр. р. | |
| Ном. | extrāneus | extrānea | extrāneum | extrāneī | extrāneae | extrānea |
| Ген. | extrāneī | extrāneae | extrāneī | extrāneōrum | extrāneārum | extrāneōrum |
| Дат. | extrāneō | extrāneae | extrāneō | extrāneīs | extrāneīs | extrāneīs |
| Акк. | extrāneum | extrāneam | extrāneum | extrāneōs | extrāneās | extrānea |
| Абл. | extrāneō | extrāneā | extrāneō | extrāneīs | extrāneīs | extrāneīs |
| Вок. | extrānee | extrānea | extrāneum | extrāneī | extrāneae | extrānea |
extrāneus
Прилагательное, 1-2 склонение.
| Степени сравнения | |||
|---|---|---|---|
| м. | ж. | ср. | |
| Сравнительная | extrāneior | extrāneior | extrāneius |
| Превосходная | extrāneissĭmus | extrāneissĭma | extrāneissĭmum |
| Наречие от прилагательного extraneus |
|---|
| extrānee |
Корень: --.
Произношение
- МФА: [eksˈtraː.neu̯s]
Семантические свойства
Значение
- внешний, посторонний ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- чужой ◆ Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. — Сердце знает горе души своей, и в радость его не вмешается чужой. «Притчи», 14:10 // «Вульгата»
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Происходит от extrā.