Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: glorificā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
glorificō |
glorificor |
glorificem |
glorificer |
— |
— |
| 2 p. |
glorificas |
glorificāris |
glorifices |
glorificēris |
glorificā |
glorificare |
| 3 p. |
glorificat |
glorificātur |
glorificet |
glorificētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
glorificāmus |
glorificāmur |
glorificēmus |
glorificēmur |
— |
— |
| 2 p. |
glorificātis |
glorificāmini |
glorificētis |
glorificēmini |
glorificāte |
glorificamini |
| 3 p. |
glorificant |
glorificantur |
glorificent |
glorificentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
glorificābam |
glorificābar |
glorificārem |
glorificārer |
| 2 p. |
glorificābas |
glorificabāris |
glorificāres |
glorificarēris |
| 3 p. |
glorificābat |
glorificabātur |
glorificāret |
glorificarētur |
| Plur. |
1 p. |
glorificabāmus |
glorificabāmur |
glorificarēmus |
glorificarēmur |
| 2 p. |
glorificabātis |
glorificabamini |
glorificarētis |
glorificarēmini |
| 3 p. |
glorificābant |
glorificabantur |
glorificarent |
glorificarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
glorificābo |
glorificabor |
— |
| 2 p. |
glorificābis |
glorificaberis |
glorificāto |
| 3 p. |
glorificābit |
glorificabitur |
glorificāto |
| Plur. |
1 p. |
glorificabimus |
glorificabimur |
— |
| 2 p. |
glorificabitis |
glorificabimini |
glorificatōte |
| 3 p. |
glorificabuntur |
glorificanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
glorificāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
glorificāri |
| Participium praesentis actīvi |
glorificāns |
| Gerundium |
glorificandī |
| Gerundivum |
glorificandus, -a, -um |
Основа перфекта: glorificāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
glorificāvī |
glorificāverim |
glorificāveram |
glorificāvissem |
glorificāverō |
| 2 p. |
glorificāvisti |
glorificāveris |
glorificāveras |
glorificāvisses |
glorificāveris |
| 3 p. |
glorificāvit |
glorificāverit |
glorificāverat |
glorificāvisset |
glorificāverit |
| Pl. |
1 p. |
glorificāvimus |
glorificāverimus |
glorificāverāmus |
glorificāvissēmus |
glorificāverimus |
| 2 p. |
glorificāvistis |
glorificāveritis |
glorificāverātis |
glorificāvissētis |
glorificāveritis |
| 3 p. |
glorificāvērunt |
glorificāverint |
glorificāverant |
glorificāvissent |
glorificāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
glorificāvisse |
Основа супина: glorificāt-
| Participium perfecti passivi |
glorificātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
glorificātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
glorificātum |
| Supinum II |
glorificātū |
glorifico
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.