Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: illaborā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illaborō |
illaboror |
illaborem |
illaborer |
— |
— |
| 2 p. |
illaboras |
illaborāris |
illabores |
illaborēris |
illaborā |
illaborare |
| 3 p. |
illaborat |
illaborātur |
illaboret |
illaborētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
illaborāmus |
illaborāmur |
illaborēmus |
illaborēmur |
— |
— |
| 2 p. |
illaborātis |
illaborāmini |
illaborētis |
illaborēmini |
illaborāte |
illaboramini |
| 3 p. |
illaborant |
illaborantur |
illaborent |
illaborentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illaborābam |
illaborābar |
illaborārem |
illaborārer |
| 2 p. |
illaborābas |
illaborabāris |
illaborāres |
illaborarēris |
| 3 p. |
illaborābat |
illaborabātur |
illaborāret |
illaborarētur |
| Plur. |
1 p. |
illaborabāmus |
illaborabāmur |
illaborarēmus |
illaborarēmur |
| 2 p. |
illaborabātis |
illaborabamini |
illaborarētis |
illaborarēmini |
| 3 p. |
illaborābant |
illaborabantur |
illaborarent |
illaborarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
illaborābo |
illaborabor |
— |
| 2 p. |
illaborābis |
illaboraberis |
illaborāto |
| 3 p. |
illaborābit |
illaborabitur |
illaborāto |
| Plur. |
1 p. |
illaborabimus |
illaborabimur |
— |
| 2 p. |
illaborabitis |
illaborabimini |
illaboratōte |
| 3 p. |
illaborabuntur |
illaboranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
illaborāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
illaborāri |
| Participium praesentis actīvi |
illaborāns |
| Gerundium |
illaborandī |
| Gerundivum |
illaborandus, -a, -um |
Основа перфекта: illaborāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
illaborāvī |
illaborāverim |
illaborāveram |
illaborāvissem |
illaborāverō |
| 2 p. |
illaborāvisti |
illaborāveris |
illaborāveras |
illaborāvisses |
illaborāveris |
| 3 p. |
illaborāvit |
illaborāverit |
illaborāverat |
illaborāvisset |
illaborāverit |
| Pl. |
1 p. |
illaborāvimus |
illaborāverimus |
illaborāverāmus |
illaborāvissēmus |
illaborāverimus |
| 2 p. |
illaborāvistis |
illaborāveritis |
illaborāverātis |
illaborāvissētis |
illaborāveritis |
| 3 p. |
illaborāvērunt |
illaborāverint |
illaborāverant |
illaborāvissent |
illaborāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
illaborāvisse |
Основа супина: illaborāt-
| Participium perfecti passivi |
illaborātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
illaborātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
illaborātum |
| Supinum II |
illaborātū |
illaboro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: il-; корень: --.