Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: illectā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illectō |
illector |
illectem |
illecter |
— |
— |
| 2 p. |
illectas |
illectāris |
illectes |
illectēris |
illectā |
illectare |
| 3 p. |
illectat |
illectātur |
illectet |
illectētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
illectāmus |
illectāmur |
illectēmus |
illectēmur |
— |
— |
| 2 p. |
illectātis |
illectāmini |
illectētis |
illectēmini |
illectāte |
illectamini |
| 3 p. |
illectant |
illectantur |
illectent |
illectentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illectābam |
illectābar |
illectārem |
illectārer |
| 2 p. |
illectābas |
illectabāris |
illectāres |
illectarēris |
| 3 p. |
illectābat |
illectabātur |
illectāret |
illectarētur |
| Plur. |
1 p. |
illectabāmus |
illectabāmur |
illectarēmus |
illectarēmur |
| 2 p. |
illectabātis |
illectabamini |
illectarētis |
illectarēmini |
| 3 p. |
illectābant |
illectabantur |
illectarent |
illectarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
illectābo |
illectabor |
— |
| 2 p. |
illectābis |
illectaberis |
illectāto |
| 3 p. |
illectābit |
illectabitur |
illectāto |
| Plur. |
1 p. |
illectabimus |
illectabimur |
— |
| 2 p. |
illectabitis |
illectabimini |
illectatōte |
| 3 p. |
illectabuntur |
illectanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
illectāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
illectāri |
| Participium praesentis actīvi |
illectāns |
| Gerundium |
illectandī |
| Gerundivum |
illectandus, -a, -um |
Основа перфекта: illectāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
illectāvī |
illectāverim |
illectāveram |
illectāvissem |
illectāverō |
| 2 p. |
illectāvisti |
illectāveris |
illectāveras |
illectāvisses |
illectāveris |
| 3 p. |
illectāvit |
illectāverit |
illectāverat |
illectāvisset |
illectāverit |
| Pl. |
1 p. |
illectāvimus |
illectāverimus |
illectāverāmus |
illectāvissēmus |
illectāverimus |
| 2 p. |
illectāvistis |
illectāveritis |
illectāverātis |
illectāvissētis |
illectāveritis |
| 3 p. |
illectāvērunt |
illectāverint |
illectāverant |
illectāvissent |
illectāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
illectāvisse |
Основа супина: illectāt-
| Participium perfecti passivi |
illectātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
illectātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
illectātum |
| Supinum II |
illectātū |
illecto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: il-; корень: --.