Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: illicĭ-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illiciō |
illicior |
illiciam |
illiciar |
— |
— |
| 2 p. |
illicis |
illiceris |
illicias |
illiciāris |
illice |
illicere |
| 3 p. |
illicit |
illicitur |
illiciat |
illiciātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
illicimus |
illicimur |
illiciāmus |
illiciāmur |
— |
— |
| 2 p. |
illicitis |
illicimini |
illiciātis |
illiciāmini |
illicite |
illicerēmini |
| 3 p. |
illiciunt |
illiciuntur |
illiciant |
illiciantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illiciēbam |
illiciebar |
illicerem |
illicerer |
| 2 p. |
illiciēbas |
illiciebāris |
illiceres |
illicerēris |
| 3 p. |
illiciēbat |
illiciebātur |
illiceret |
illicerētur |
| Plur. |
1 p. |
illiciebāmus |
illiciebāmur |
illicerēmus |
illicerēmur |
| 2 p. |
illiciebātis |
illiciebamini |
illicerētis |
illicerēmini |
| 3 p. |
illiciēbant |
illiciebantur |
illicerent |
illicerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
illiciam |
illiciar |
— |
| 2 p. |
illiciēs |
illiciēris |
illicito |
| 3 p. |
illiciet |
illiciētur |
illicito |
| Plur. |
1 p. |
illiciēmus |
illiciēmur |
— |
| 2 p. |
illiciētis |
illiciēmini |
illicitōte |
| 3 p. |
illiciēntur |
illiciunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
illicĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
illici |
| Participium praesentis actīvi |
illiciens |
| Gerundium |
illiciendi |
| Gerundivum |
illiciendus, -a, -um |
Основа перфекта: illēx-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
illēxī |
illēxerim |
illēxeram |
illēxissem |
illēxerō |
| 2 p. |
illēxisti |
illēxeris |
illēxeras |
illēxisses |
illēxeris |
| 3 p. |
illēxit |
illēxerit |
illēxerat |
illēxisset |
illēxerit |
| Pl. |
1 p. |
illēximus |
illēxerimus |
illēxerāmus |
illēxissēmus |
illēxerimus |
| 2 p. |
illēxistis |
illēxeritis |
illēxerātis |
illēxissētis |
illēxeritis |
| 3 p. |
illēxērunt |
illēxerint |
illēxerant |
illēxissent |
illēxerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
illēxisse |
Основа супина: illect-
| Participium perfecti passivi |
illectus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
illectūrus, -a, -um |
| Supinum I |
illectum |
| Supinum II |
illectū |
il-li-ci·o
Глагол, третье спряжение.
Приставка: il-; корень: -lici-; окончание: -o.