Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: illigā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illigō |
illigor |
illigem |
illiger |
— |
— |
| 2 p. |
illigas |
illigāris |
illiges |
illigēris |
illigā |
illigare |
| 3 p. |
illigat |
illigātur |
illiget |
illigētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
illigāmus |
illigāmur |
illigēmus |
illigēmur |
— |
— |
| 2 p. |
illigātis |
illigāmini |
illigētis |
illigēmini |
illigāte |
illigamini |
| 3 p. |
illigant |
illigantur |
illigent |
illigentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illigābam |
illigābar |
illigārem |
illigārer |
| 2 p. |
illigābas |
illigabāris |
illigāres |
illigarēris |
| 3 p. |
illigābat |
illigabātur |
illigāret |
illigarētur |
| Plur. |
1 p. |
illigabāmus |
illigabāmur |
illigarēmus |
illigarēmur |
| 2 p. |
illigabātis |
illigabamini |
illigarētis |
illigarēmini |
| 3 p. |
illigābant |
illigabantur |
illigarent |
illigarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
illigābo |
illigabor |
— |
| 2 p. |
illigābis |
illigaberis |
illigāto |
| 3 p. |
illigābit |
illigabitur |
illigāto |
| Plur. |
1 p. |
illigabimus |
illigabimur |
— |
| 2 p. |
illigabitis |
illigabimini |
illigatōte |
| 3 p. |
illigabuntur |
illiganto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
illigāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
illigāri |
| Participium praesentis actīvi |
illigāns |
| Gerundium |
illigandī |
| Gerundivum |
illigandus, -a, -um |
Основа перфекта: illigāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
illigāvī |
illigāverim |
illigāveram |
illigāvissem |
illigāverō |
| 2 p. |
illigāvisti |
illigāveris |
illigāveras |
illigāvisses |
illigāveris |
| 3 p. |
illigāvit |
illigāverit |
illigāverat |
illigāvisset |
illigāverit |
| Pl. |
1 p. |
illigāvimus |
illigāverimus |
illigāverāmus |
illigāvissēmus |
illigāverimus |
| 2 p. |
illigāvistis |
illigāveritis |
illigāverātis |
illigāvissētis |
illigāveritis |
| 3 p. |
illigāvērunt |
illigāverint |
illigāverant |
illigāvissent |
illigāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
illigāvisse |
Основа супина: illigāt-
| Participium perfecti passivi |
illigātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
illigātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
illigātum |
| Supinum II |
illigātū |
illigo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: il-; корень: --.