Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: illūd-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illūdō |
illūdor |
illūdam |
illūdar |
— |
— |
| 2 p. |
illūdis |
illūderis |
illūdas |
illūdāris |
illūde |
illūdere |
| 3 p. |
illūdit |
illūditur |
illūdat |
illūdātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
illūdimus |
illūdimur |
illūdāmus |
illūdāmur |
— |
— |
| 2 p. |
illūditis |
illūdimini |
illūdātis |
illūdamini |
illūdite |
illūdimini |
| 3 p. |
illūdunt |
illūduntur |
illūdant |
illūdantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illūdēbam |
illūdēbar |
illūderem |
illūderer |
| 2 p. |
illūdēbas |
illūdebāris |
illūderes |
illūderēris |
| 3 p. |
illūdēbat |
illūdebātur |
illūderet |
illūderētur |
| Plur. |
1 p. |
illūdebāmus |
illūdebāmur |
illūderēmus |
illūderēmur |
| 2 p. |
illūdebātis |
illūdebamini |
illūderētis |
illūderēmini |
| 3 p. |
illūdēbant |
illūdebantur |
illūderent |
illūderentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
illūdam |
illūdar |
— |
| 2 p. |
illūdes |
illūdēris |
illūdito |
| 3 p. |
illūdet |
illūdētur |
illūdito |
| Plur. |
1 p. |
illūdēmus |
illūdēmur |
— |
| 2 p. |
illūdētis |
illūdemini |
illūditōte |
| 3 p. |
illūdentur |
illūdunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
illūdĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
illūdi |
| Participium praesentis actīvi |
illūdens |
| Gerundium |
illūdendi |
| Gerundivum |
illūdendus, -a, -um |
Основа перфекта: illūs-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
illūsī |
illūserim |
illūseram |
illūsissem |
illūserō |
| 2 p. |
illūsisti |
illūseris |
illūseras |
illūsisses |
illūseris |
| 3 p. |
illūsit |
illūserit |
illūserat |
illūsisset |
illūserit |
| Pl. |
1 p. |
illūsimus |
illūserimus |
illūserāmus |
illūsissēmus |
illūserimus |
| 2 p. |
illūsistis |
illūseritis |
illūserātis |
illūsissētis |
illūseritis |
| 3 p. |
illūsērunt |
illūserint |
illūserant |
illūsissent |
illūserint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
illūsisse |
Основа супина: illūs-
| Participium perfecti passivi |
illūsus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
illūsūrus, -a, -um |
| Supinum I |
illūsum |
| Supinum II |
illūsū |
il-lū-do
Глагол, третье спряжение.
Приставка: il-; корень: -lud-; окончание: -o.