Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: illustrā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illustrō |
illustror |
illustrem |
illustrer |
— |
— |
| 2 p. |
illustras |
illustrāris |
illustres |
illustrēris |
illustrā |
illustrare |
| 3 p. |
illustrat |
illustrātur |
illustret |
illustrētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
illustrāmus |
illustrāmur |
illustrēmus |
illustrēmur |
— |
— |
| 2 p. |
illustrātis |
illustrāmini |
illustrētis |
illustrēmini |
illustrāte |
illustramini |
| 3 p. |
illustrant |
illustrantur |
illustrent |
illustrentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
illustrābam |
illustrābar |
illustrārem |
illustrārer |
| 2 p. |
illustrābas |
illustrabāris |
illustrāres |
illustrarēris |
| 3 p. |
illustrābat |
illustrabātur |
illustrāret |
illustrarētur |
| Plur. |
1 p. |
illustrabāmus |
illustrabāmur |
illustrarēmus |
illustrarēmur |
| 2 p. |
illustrabātis |
illustrabamini |
illustrarētis |
illustrarēmini |
| 3 p. |
illustrābant |
illustrabantur |
illustrarent |
illustrarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
illustrābo |
illustrabor |
— |
| 2 p. |
illustrābis |
illustraberis |
illustrāto |
| 3 p. |
illustrābit |
illustrabitur |
illustrāto |
| Plur. |
1 p. |
illustrabimus |
illustrabimur |
— |
| 2 p. |
illustrabitis |
illustrabimini |
illustratōte |
| 3 p. |
illustrabuntur |
illustranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
illustrāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
illustrāri |
| Participium praesentis actīvi |
illustrāns |
| Gerundium |
illustrandī |
| Gerundivum |
illustrandus, -a, -um |
Основа перфекта: illustrāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
illustrāvī |
illustrāverim |
illustrāveram |
illustrāvissem |
illustrāverō |
| 2 p. |
illustrāvisti |
illustrāveris |
illustrāveras |
illustrāvisses |
illustrāveris |
| 3 p. |
illustrāvit |
illustrāverit |
illustrāverat |
illustrāvisset |
illustrāverit |
| Pl. |
1 p. |
illustrāvimus |
illustrāverimus |
illustrāverāmus |
illustrāvissēmus |
illustrāverimus |
| 2 p. |
illustrāvistis |
illustrāveritis |
illustrāverātis |
illustrāvissētis |
illustrāveritis |
| 3 p. |
illustrāvērunt |
illustrāverint |
illustrāverant |
illustrāvissent |
illustrāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
illustrāvisse |
Основа супина: illustrāt-
| Participium perfecti passivi |
illustrātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
illustrātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
illustrātum |
| Supinum II |
illustrātū |
illustro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: il-; корень: --.