Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: immigrā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
immigrō |
immigror |
immigrem |
immigrer |
— |
— |
| 2 p. |
immigras |
immigrāris |
immigres |
immigrēris |
immigrā |
immigrare |
| 3 p. |
immigrat |
immigrātur |
immigret |
immigrētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
immigrāmus |
immigrāmur |
immigrēmus |
immigrēmur |
— |
— |
| 2 p. |
immigrātis |
immigrāmini |
immigrētis |
immigrēmini |
immigrāte |
immigramini |
| 3 p. |
immigrant |
immigrantur |
immigrent |
immigrentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
immigrābam |
immigrābar |
immigrārem |
immigrārer |
| 2 p. |
immigrābas |
immigrabāris |
immigrāres |
immigrarēris |
| 3 p. |
immigrābat |
immigrabātur |
immigrāret |
immigrarētur |
| Plur. |
1 p. |
immigrabāmus |
immigrabāmur |
immigrarēmus |
immigrarēmur |
| 2 p. |
immigrabātis |
immigrabamini |
immigrarētis |
immigrarēmini |
| 3 p. |
immigrābant |
immigrabantur |
immigrarent |
immigrarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
immigrābo |
immigrabor |
— |
| 2 p. |
immigrābis |
immigraberis |
immigrāto |
| 3 p. |
immigrābit |
immigrabitur |
immigrāto |
| Plur. |
1 p. |
immigrabimus |
immigrabimur |
— |
| 2 p. |
immigrabitis |
immigrabimini |
immigratōte |
| 3 p. |
immigrabuntur |
immigranto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
immigrāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
immigrāri |
| Participium praesentis actīvi |
immigrāns |
| Gerundium |
immigrandī |
| Gerundivum |
immigrandus, -a, -um |
Основа перфекта: immigrāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
immigrāvī |
immigrāverim |
immigrāveram |
immigrāvissem |
immigrāverō |
| 2 p. |
immigrāvisti |
immigrāveris |
immigrāveras |
immigrāvisses |
immigrāveris |
| 3 p. |
immigrāvit |
immigrāverit |
immigrāverat |
immigrāvisset |
immigrāverit |
| Pl. |
1 p. |
immigrāvimus |
immigrāverimus |
immigrāverāmus |
immigrāvissēmus |
immigrāverimus |
| 2 p. |
immigrāvistis |
immigrāveritis |
immigrāverātis |
immigrāvissētis |
immigrāveritis |
| 3 p. |
immigrāvērunt |
immigrāverint |
immigrāverant |
immigrāvissent |
immigrāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
immigrāvisse |
Основа супина: immigrāt-
| Participium perfecti passivi |
immigrātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
immigrātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
immigrātum |
| Supinum II |
immigrātū |
immigro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.