Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: impeditā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
impeditō |
impeditor |
impeditem |
impediter |
— |
— |
| 2 p. |
impeditas |
impeditāris |
impedites |
impeditēris |
impeditā |
impeditare |
| 3 p. |
impeditat |
impeditātur |
impeditet |
impeditētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
impeditāmus |
impeditāmur |
impeditēmus |
impeditēmur |
— |
— |
| 2 p. |
impeditātis |
impeditāmini |
impeditētis |
impeditēmini |
impeditāte |
impeditamini |
| 3 p. |
impeditant |
impeditantur |
impeditent |
impeditentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
impeditābam |
impeditābar |
impeditārem |
impeditārer |
| 2 p. |
impeditābas |
impeditabāris |
impeditāres |
impeditarēris |
| 3 p. |
impeditābat |
impeditabātur |
impeditāret |
impeditarētur |
| Plur. |
1 p. |
impeditabāmus |
impeditabāmur |
impeditarēmus |
impeditarēmur |
| 2 p. |
impeditabātis |
impeditabamini |
impeditarētis |
impeditarēmini |
| 3 p. |
impeditābant |
impeditabantur |
impeditarent |
impeditarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
impeditābo |
impeditabor |
— |
| 2 p. |
impeditābis |
impeditaberis |
impeditāto |
| 3 p. |
impeditābit |
impeditabitur |
impeditāto |
| Plur. |
1 p. |
impeditabimus |
impeditabimur |
— |
| 2 p. |
impeditabitis |
impeditabimini |
impeditatōte |
| 3 p. |
impeditabuntur |
impeditanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
impeditāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
impeditāri |
| Participium praesentis actīvi |
impeditāns |
| Gerundium |
impeditandī |
| Gerundivum |
impeditandus, -a, -um |
Основа перфекта: impeditāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
impeditāvī |
impeditāverim |
impeditāveram |
impeditāvissem |
impeditāverō |
| 2 p. |
impeditāvisti |
impeditāveris |
impeditāveras |
impeditāvisses |
impeditāveris |
| 3 p. |
impeditāvit |
impeditāverit |
impeditāverat |
impeditāvisset |
impeditāverit |
| Pl. |
1 p. |
impeditāvimus |
impeditāverimus |
impeditāverāmus |
impeditāvissēmus |
impeditāverimus |
| 2 p. |
impeditāvistis |
impeditāveritis |
impeditāverātis |
impeditāvissētis |
impeditāveritis |
| 3 p. |
impeditāvērunt |
impeditāverint |
impeditāverant |
impeditāvissent |
impeditāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
impeditāvisse |
Основа супина: impeditāt-
| Participium perfecti passivi |
impeditātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
impeditātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
impeditātum |
| Supinum II |
impeditātū |
impedito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.