Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: impiā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
impiō |
impior |
impiem |
impier |
— |
— |
| 2 p. |
impias |
impiāris |
impies |
impiēris |
impiā |
impiare |
| 3 p. |
impiat |
impiātur |
impiet |
impiētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
impiāmus |
impiāmur |
impiēmus |
impiēmur |
— |
— |
| 2 p. |
impiātis |
impiāmini |
impiētis |
impiēmini |
impiāte |
impiamini |
| 3 p. |
impiant |
impiantur |
impient |
impientur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
impiābam |
impiābar |
impiārem |
impiārer |
| 2 p. |
impiābas |
impiabāris |
impiāres |
impiarēris |
| 3 p. |
impiābat |
impiabātur |
impiāret |
impiarētur |
| Plur. |
1 p. |
impiabāmus |
impiabāmur |
impiarēmus |
impiarēmur |
| 2 p. |
impiabātis |
impiabamini |
impiarētis |
impiarēmini |
| 3 p. |
impiābant |
impiabantur |
impiarent |
impiarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
impiābo |
impiabor |
— |
| 2 p. |
impiābis |
impiaberis |
impiāto |
| 3 p. |
impiābit |
impiabitur |
impiāto |
| Plur. |
1 p. |
impiabimus |
impiabimur |
— |
| 2 p. |
impiabitis |
impiabimini |
impiatōte |
| 3 p. |
impiabuntur |
impianto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
impiāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
impiāri |
| Participium praesentis actīvi |
impiāns |
| Gerundium |
impiandī |
| Gerundivum |
impiandus, -a, -um |
Основа перфекта: impiāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
impiāvī |
impiāverim |
impiāveram |
impiāvissem |
impiāverō |
| 2 p. |
impiāvisti |
impiāveris |
impiāveras |
impiāvisses |
impiāveris |
| 3 p. |
impiāvit |
impiāverit |
impiāverat |
impiāvisset |
impiāverit |
| Pl. |
1 p. |
impiāvimus |
impiāverimus |
impiāverāmus |
impiāvissēmus |
impiāverimus |
| 2 p. |
impiāvistis |
impiāveritis |
impiāverātis |
impiāvissētis |
impiāveritis |
| 3 p. |
impiāvērunt |
impiāverint |
impiāverant |
impiāvissent |
impiāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
impiāvisse |
Основа супина: impiāt-
| Participium perfecti passivi |
impiātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
impiātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
impiātum |
| Supinum II |
impiātū |
impio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.