Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: implicā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
implicō |
implicor |
implicem |
implicer |
— |
— |
| 2 p. |
implicas |
implicāris |
implices |
implicēris |
implicā |
implicare |
| 3 p. |
implicat |
implicātur |
implicet |
implicētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
implicāmus |
implicāmur |
implicēmus |
implicēmur |
— |
— |
| 2 p. |
implicātis |
implicāmini |
implicētis |
implicēmini |
implicāte |
implicamini |
| 3 p. |
implicant |
implicantur |
implicent |
implicentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
implicābam |
implicābar |
implicārem |
implicārer |
| 2 p. |
implicābas |
implicabāris |
implicāres |
implicarēris |
| 3 p. |
implicābat |
implicabātur |
implicāret |
implicarētur |
| Plur. |
1 p. |
implicabāmus |
implicabāmur |
implicarēmus |
implicarēmur |
| 2 p. |
implicabātis |
implicabamini |
implicarētis |
implicarēmini |
| 3 p. |
implicābant |
implicabantur |
implicarent |
implicarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
implicābo |
implicabor |
— |
| 2 p. |
implicābis |
implicaberis |
implicāto |
| 3 p. |
implicābit |
implicabitur |
implicāto |
| Plur. |
1 p. |
implicabimus |
implicabimur |
— |
| 2 p. |
implicabitis |
implicabimini |
implicatōte |
| 3 p. |
implicabuntur |
implicanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
implicāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
implicāri |
| Participium praesentis actīvi |
implicāns |
| Gerundium |
implicandī |
| Gerundivum |
implicandus, -a, -um |
Основа перфекта: implicāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
implicāvī |
implicāverim |
implicāveram |
implicāvissem |
implicāverō |
| 2 p. |
implicāvisti |
implicāveris |
implicāveras |
implicāvisses |
implicāveris |
| 3 p. |
implicāvit |
implicāverit |
implicāverat |
implicāvisset |
implicāverit |
| Pl. |
1 p. |
implicāvimus |
implicāverimus |
implicāverāmus |
implicāvissēmus |
implicāverimus |
| 2 p. |
implicāvistis |
implicāveritis |
implicāverātis |
implicāvissētis |
implicāveritis |
| 3 p. |
implicāvērunt |
implicāverint |
implicāverant |
implicāvissent |
implicāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
implicāvisse |
Основа супина: implicāt-
| Participium perfecti passivi |
implicātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
implicātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
implicātum |
| Supinum II |
implicātū |
implico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.