Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: incantā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
incantō |
incantor |
incantem |
incanter |
— |
— |
| 2 p. |
incantas |
incantāris |
incantes |
incantēris |
incantā |
incantare |
| 3 p. |
incantat |
incantātur |
incantet |
incantētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
incantāmus |
incantāmur |
incantēmus |
incantēmur |
— |
— |
| 2 p. |
incantātis |
incantāmini |
incantētis |
incantēmini |
incantāte |
incantamini |
| 3 p. |
incantant |
incantantur |
incantent |
incantentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
incantābam |
incantābar |
incantārem |
incantārer |
| 2 p. |
incantābas |
incantabāris |
incantāres |
incantarēris |
| 3 p. |
incantābat |
incantabātur |
incantāret |
incantarētur |
| Plur. |
1 p. |
incantabāmus |
incantabāmur |
incantarēmus |
incantarēmur |
| 2 p. |
incantabātis |
incantabamini |
incantarētis |
incantarēmini |
| 3 p. |
incantābant |
incantabantur |
incantarent |
incantarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
incantābo |
incantabor |
— |
| 2 p. |
incantābis |
incantaberis |
incantāto |
| 3 p. |
incantābit |
incantabitur |
incantāto |
| Plur. |
1 p. |
incantabimus |
incantabimur |
— |
| 2 p. |
incantabitis |
incantabimini |
incantatōte |
| 3 p. |
incantabuntur |
incantanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
incantāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
incantāri |
| Participium praesentis actīvi |
incantāns |
| Gerundium |
incantandī |
| Gerundivum |
incantandus, -a, -um |
Основа перфекта: incantāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
incantāvī |
incantāverim |
incantāveram |
incantāvissem |
incantāverō |
| 2 p. |
incantāvisti |
incantāveris |
incantāveras |
incantāvisses |
incantāveris |
| 3 p. |
incantāvit |
incantāverit |
incantāverat |
incantāvisset |
incantāverit |
| Pl. |
1 p. |
incantāvimus |
incantāverimus |
incantāverāmus |
incantāvissēmus |
incantāverimus |
| 2 p. |
incantāvistis |
incantāveritis |
incantāverātis |
incantāvissētis |
incantāveritis |
| 3 p. |
incantāvērunt |
incantāverint |
incantāverant |
incantāvissent |
incantāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
incantāvisse |
Основа супина: incantāt-
| Participium perfecti passivi |
incantātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
incantātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
incantātum |
| Supinum II |
incantātū |
incanto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.