Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: inclinā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
inclinō |
inclinor |
inclinem |
incliner |
— |
— |
| 2 p. |
inclinas |
inclināris |
inclines |
inclinēris |
inclinā |
inclinare |
| 3 p. |
inclinat |
inclinātur |
inclinet |
inclinētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
inclināmus |
inclināmur |
inclinēmus |
inclinēmur |
— |
— |
| 2 p. |
inclinātis |
inclināmini |
inclinētis |
inclinēmini |
inclināte |
inclinamini |
| 3 p. |
inclinant |
inclinantur |
inclinent |
inclinentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
inclinābam |
inclinābar |
inclinārem |
inclinārer |
| 2 p. |
inclinābas |
inclinabāris |
inclināres |
inclinarēris |
| 3 p. |
inclinābat |
inclinabātur |
inclināret |
inclinarētur |
| Plur. |
1 p. |
inclinabāmus |
inclinabāmur |
inclinarēmus |
inclinarēmur |
| 2 p. |
inclinabātis |
inclinabamini |
inclinarētis |
inclinarēmini |
| 3 p. |
inclinābant |
inclinabantur |
inclinarent |
inclinarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
inclinābo |
inclinabor |
— |
| 2 p. |
inclinābis |
inclinaberis |
inclināto |
| 3 p. |
inclinābit |
inclinabitur |
inclināto |
| Plur. |
1 p. |
inclinabimus |
inclinabimur |
— |
| 2 p. |
inclinabitis |
inclinabimini |
inclinatōte |
| 3 p. |
inclinabuntur |
inclinanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
inclināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
inclināri |
| Participium praesentis actīvi |
inclināns |
| Gerundium |
inclinandī |
| Gerundivum |
inclinandus, -a, -um |
Основа перфекта: inclināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
inclināvī |
inclināverim |
inclināveram |
inclināvissem |
inclināverō |
| 2 p. |
inclināvisti |
inclināveris |
inclināveras |
inclināvisses |
inclināveris |
| 3 p. |
inclināvit |
inclināverit |
inclināverat |
inclināvisset |
inclināverit |
| Pl. |
1 p. |
inclināvimus |
inclināverimus |
inclināverāmus |
inclināvissēmus |
inclināverimus |
| 2 p. |
inclināvistis |
inclināveritis |
inclināverātis |
inclināvissētis |
inclināveritis |
| 3 p. |
inclināvērunt |
inclināverint |
inclināverant |
inclināvissent |
inclināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
inclināvisse |
Основа супина: inclināt-
| Participium perfecti passivi |
inclinātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
inclinātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
inclinātum |
| Supinum II |
inclinātū |
inclino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.