Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: increpā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
increpō |
increpor |
increpem |
increper |
— |
— |
| 2 p. |
increpas |
increpāris |
increpes |
increpēris |
increpā |
increpare |
| 3 p. |
increpat |
increpātur |
increpet |
increpētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
increpāmus |
increpāmur |
increpēmus |
increpēmur |
— |
— |
| 2 p. |
increpātis |
increpāmini |
increpētis |
increpēmini |
increpāte |
increpamini |
| 3 p. |
increpant |
increpantur |
increpent |
increpentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
increpābam |
increpābar |
increpārem |
increpārer |
| 2 p. |
increpābas |
increpabāris |
increpāres |
increparēris |
| 3 p. |
increpābat |
increpabātur |
increpāret |
increparētur |
| Plur. |
1 p. |
increpabāmus |
increpabāmur |
increparēmus |
increparēmur |
| 2 p. |
increpabātis |
increpabamini |
increparētis |
increparēmini |
| 3 p. |
increpābant |
increpabantur |
increparent |
increparentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
increpābo |
increpabor |
— |
| 2 p. |
increpābis |
increpaberis |
increpāto |
| 3 p. |
increpābit |
increpabitur |
increpāto |
| Plur. |
1 p. |
increpabimus |
increpabimur |
— |
| 2 p. |
increpabitis |
increpabimini |
increpatōte |
| 3 p. |
increpabuntur |
increpanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
increpāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
increpāri |
| Participium praesentis actīvi |
increpāns |
| Gerundium |
increpandī |
| Gerundivum |
increpandus, -a, -um |
Основа перфекта: increpāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
increpāvī |
increpāverim |
increpāveram |
increpāvissem |
increpāverō |
| 2 p. |
increpāvisti |
increpāveris |
increpāveras |
increpāvisses |
increpāveris |
| 3 p. |
increpāvit |
increpāverit |
increpāverat |
increpāvisset |
increpāverit |
| Pl. |
1 p. |
increpāvimus |
increpāverimus |
increpāverāmus |
increpāvissēmus |
increpāverimus |
| 2 p. |
increpāvistis |
increpāveritis |
increpāverātis |
increpāvissētis |
increpāveritis |
| 3 p. |
increpāvērunt |
increpāverint |
increpāverant |
increpāvissent |
increpāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
increpāvisse |
Основа супина: increpāt-
| Participium perfecti passivi |
increpātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
increpātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
increpātum |
| Supinum II |
increpātū |
increpo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.