Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: incurvā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
incurvō |
incurvor |
incurvem |
incurver |
— |
— |
| 2 p. |
incurvas |
incurvāris |
incurves |
incurvēris |
incurvā |
incurvare |
| 3 p. |
incurvat |
incurvātur |
incurvet |
incurvētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
incurvāmus |
incurvāmur |
incurvēmus |
incurvēmur |
— |
— |
| 2 p. |
incurvātis |
incurvāmini |
incurvētis |
incurvēmini |
incurvāte |
incurvamini |
| 3 p. |
incurvant |
incurvantur |
incurvent |
incurventur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
incurvābam |
incurvābar |
incurvārem |
incurvārer |
| 2 p. |
incurvābas |
incurvabāris |
incurvāres |
incurvarēris |
| 3 p. |
incurvābat |
incurvabātur |
incurvāret |
incurvarētur |
| Plur. |
1 p. |
incurvabāmus |
incurvabāmur |
incurvarēmus |
incurvarēmur |
| 2 p. |
incurvabātis |
incurvabamini |
incurvarētis |
incurvarēmini |
| 3 p. |
incurvābant |
incurvabantur |
incurvarent |
incurvarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
incurvābo |
incurvabor |
— |
| 2 p. |
incurvābis |
incurvaberis |
incurvāto |
| 3 p. |
incurvābit |
incurvabitur |
incurvāto |
| Plur. |
1 p. |
incurvabimus |
incurvabimur |
— |
| 2 p. |
incurvabitis |
incurvabimini |
incurvatōte |
| 3 p. |
incurvabuntur |
incurvanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
incurvāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
incurvāri |
| Participium praesentis actīvi |
incurvāns |
| Gerundium |
incurvandī |
| Gerundivum |
incurvandus, -a, -um |
Основа перфекта: incurvāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
incurvāvī |
incurvāverim |
incurvāveram |
incurvāvissem |
incurvāverō |
| 2 p. |
incurvāvisti |
incurvāveris |
incurvāveras |
incurvāvisses |
incurvāveris |
| 3 p. |
incurvāvit |
incurvāverit |
incurvāverat |
incurvāvisset |
incurvāverit |
| Pl. |
1 p. |
incurvāvimus |
incurvāverimus |
incurvāverāmus |
incurvāvissēmus |
incurvāverimus |
| 2 p. |
incurvāvistis |
incurvāveritis |
incurvāverātis |
incurvāvissētis |
incurvāveritis |
| 3 p. |
incurvāvērunt |
incurvāverint |
incurvāverant |
incurvāvissent |
incurvāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
incurvāvisse |
Основа супина: incurvāt-
| Participium perfecti passivi |
incurvātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
incurvātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
incurvātum |
| Supinum II |
incurvātū |
incurvo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.