Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: ingign-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
ingignō |
ingignor |
ingignam |
ingignar |
— |
— |
| 2 p. |
ingignis |
ingigneris |
ingignas |
ingignāris |
ingigne |
ingignere |
| 3 p. |
ingignit |
ingignitur |
ingignat |
ingignātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
ingignimus |
ingignimur |
ingignāmus |
ingignāmur |
— |
— |
| 2 p. |
ingignitis |
ingignimini |
ingignātis |
ingignamini |
ingignite |
ingignimini |
| 3 p. |
ingignunt |
ingignuntur |
ingignant |
ingignantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
ingignēbam |
ingignēbar |
ingignerem |
ingignerer |
| 2 p. |
ingignēbas |
ingignebāris |
ingigneres |
ingignerēris |
| 3 p. |
ingignēbat |
ingignebātur |
ingigneret |
ingignerētur |
| Plur. |
1 p. |
ingignebāmus |
ingignebāmur |
ingignerēmus |
ingignerēmur |
| 2 p. |
ingignebātis |
ingignebamini |
ingignerētis |
ingignerēmini |
| 3 p. |
ingignēbant |
ingignebantur |
ingignerent |
ingignerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
ingignam |
ingignar |
— |
| 2 p. |
ingignes |
ingignēris |
ingignito |
| 3 p. |
ingignet |
ingignētur |
ingignito |
| Plur. |
1 p. |
ingignēmus |
ingignēmur |
— |
| 2 p. |
ingignētis |
ingignemini |
ingignitōte |
| 3 p. |
ingignentur |
ingignunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
ingignĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
ingigni |
| Participium praesentis actīvi |
ingignens |
| Gerundium |
ingignendi |
| Gerundivum |
ingignendus, -a, -um |
Основа перфекта: ingenu-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
ingenuī |
ingenuerim |
ingenueram |
ingenuissem |
ingenuerō |
| 2 p. |
ingenuisti |
ingenueris |
ingenueras |
ingenuisses |
ingenueris |
| 3 p. |
ingenuit |
ingenuerit |
ingenuerat |
ingenuisset |
ingenuerit |
| Pl. |
1 p. |
ingenuimus |
ingenuerimus |
ingenuerāmus |
ingenuissēmus |
ingenuerimus |
| 2 p. |
ingenuistis |
ingenueritis |
ingenuerātis |
ingenuissētis |
ingenueritis |
| 3 p. |
ingenuērunt |
ingenuerint |
ingenuerant |
ingenuissent |
ingenuerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
ingenuisse |
Основа супина: ingenit-
| Participium perfecti passivi |
ingenitus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
ingenitūrus, -a, -um |
| Supinum I |
ingenitum |
| Supinum II |
ingenitū |
ingigno
Глагол, третье спряжение.
Приставка: in-; корень: --.