Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: inquietā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
inquietō |
inquietor |
inquietem |
inquieter |
— |
— |
| 2 p. |
inquietas |
inquietāris |
inquietes |
inquietēris |
inquietā |
inquietare |
| 3 p. |
inquietat |
inquietātur |
inquietet |
inquietētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
inquietāmus |
inquietāmur |
inquietēmus |
inquietēmur |
— |
— |
| 2 p. |
inquietātis |
inquietāmini |
inquietētis |
inquietēmini |
inquietāte |
inquietamini |
| 3 p. |
inquietant |
inquietantur |
inquietent |
inquietentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
inquietābam |
inquietābar |
inquietārem |
inquietārer |
| 2 p. |
inquietābas |
inquietabāris |
inquietāres |
inquietarēris |
| 3 p. |
inquietābat |
inquietabātur |
inquietāret |
inquietarētur |
| Plur. |
1 p. |
inquietabāmus |
inquietabāmur |
inquietarēmus |
inquietarēmur |
| 2 p. |
inquietabātis |
inquietabamini |
inquietarētis |
inquietarēmini |
| 3 p. |
inquietābant |
inquietabantur |
inquietarent |
inquietarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
inquietābo |
inquietabor |
— |
| 2 p. |
inquietābis |
inquietaberis |
inquietāto |
| 3 p. |
inquietābit |
inquietabitur |
inquietāto |
| Plur. |
1 p. |
inquietabimus |
inquietabimur |
— |
| 2 p. |
inquietabitis |
inquietabimini |
inquietatōte |
| 3 p. |
inquietabuntur |
inquietanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
inquietāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
inquietāri |
| Participium praesentis actīvi |
inquietāns |
| Gerundium |
inquietandī |
| Gerundivum |
inquietandus, -a, -um |
Основа перфекта: inquietāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
inquietāvī |
inquietāverim |
inquietāveram |
inquietāvissem |
inquietāverō |
| 2 p. |
inquietāvisti |
inquietāveris |
inquietāveras |
inquietāvisses |
inquietāveris |
| 3 p. |
inquietāvit |
inquietāverit |
inquietāverat |
inquietāvisset |
inquietāverit |
| Pl. |
1 p. |
inquietāvimus |
inquietāverimus |
inquietāverāmus |
inquietāvissēmus |
inquietāverimus |
| 2 p. |
inquietāvistis |
inquietāveritis |
inquietāverātis |
inquietāvissētis |
inquietāveritis |
| 3 p. |
inquietāvērunt |
inquietāverint |
inquietāverant |
inquietāvissent |
inquietāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
inquietāvisse |
Основа супина: inquietāt-
| Participium perfecti passivi |
inquietātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
inquietātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
inquietātum |
| Supinum II |
inquietātū |
inquieto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.