Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: insimulā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
insimulō |
insimulor |
insimulem |
insimuler |
— |
— |
| 2 p. |
insimulas |
insimulāris |
insimules |
insimulēris |
insimulā |
insimulare |
| 3 p. |
insimulat |
insimulātur |
insimulet |
insimulētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
insimulāmus |
insimulāmur |
insimulēmus |
insimulēmur |
— |
— |
| 2 p. |
insimulātis |
insimulāmini |
insimulētis |
insimulēmini |
insimulāte |
insimulamini |
| 3 p. |
insimulant |
insimulantur |
insimulent |
insimulentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
insimulābam |
insimulābar |
insimulārem |
insimulārer |
| 2 p. |
insimulābas |
insimulabāris |
insimulāres |
insimularēris |
| 3 p. |
insimulābat |
insimulabātur |
insimulāret |
insimularētur |
| Plur. |
1 p. |
insimulabāmus |
insimulabāmur |
insimularēmus |
insimularēmur |
| 2 p. |
insimulabātis |
insimulabamini |
insimularētis |
insimularēmini |
| 3 p. |
insimulābant |
insimulabantur |
insimularent |
insimularentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
insimulābo |
insimulabor |
— |
| 2 p. |
insimulābis |
insimulaberis |
insimulāto |
| 3 p. |
insimulābit |
insimulabitur |
insimulāto |
| Plur. |
1 p. |
insimulabimus |
insimulabimur |
— |
| 2 p. |
insimulabitis |
insimulabimini |
insimulatōte |
| 3 p. |
insimulabuntur |
insimulanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
insimulāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
insimulāri |
| Participium praesentis actīvi |
insimulāns |
| Gerundium |
insimulandī |
| Gerundivum |
insimulandus, -a, -um |
Основа перфекта: insimulāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
insimulāvī |
insimulāverim |
insimulāveram |
insimulāvissem |
insimulāverō |
| 2 p. |
insimulāvisti |
insimulāveris |
insimulāveras |
insimulāvisses |
insimulāveris |
| 3 p. |
insimulāvit |
insimulāverit |
insimulāverat |
insimulāvisset |
insimulāverit |
| Pl. |
1 p. |
insimulāvimus |
insimulāverimus |
insimulāverāmus |
insimulāvissēmus |
insimulāverimus |
| 2 p. |
insimulāvistis |
insimulāveritis |
insimulāverātis |
insimulāvissētis |
insimulāveritis |
| 3 p. |
insimulāvērunt |
insimulāverint |
insimulāverant |
insimulāvissent |
insimulāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
insimulāvisse |
Основа супина: insimulāt-
| Participium perfecti passivi |
insimulātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
insimulātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
insimulātum |
| Supinum II |
insimulātū |
insimulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.