Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: interequitā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interequitō |
interequitor |
interequitem |
interequiter |
— |
— |
| 2 p. |
interequitas |
interequitāris |
interequites |
interequitēris |
interequitā |
interequitare |
| 3 p. |
interequitat |
interequitātur |
interequitet |
interequitētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
interequitāmus |
interequitāmur |
interequitēmus |
interequitēmur |
— |
— |
| 2 p. |
interequitātis |
interequitāmini |
interequitētis |
interequitēmini |
interequitāte |
interequitamini |
| 3 p. |
interequitant |
interequitantur |
interequitent |
interequitentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interequitābam |
interequitābar |
interequitārem |
interequitārer |
| 2 p. |
interequitābas |
interequitabāris |
interequitāres |
interequitarēris |
| 3 p. |
interequitābat |
interequitabātur |
interequitāret |
interequitarētur |
| Plur. |
1 p. |
interequitabāmus |
interequitabāmur |
interequitarēmus |
interequitarēmur |
| 2 p. |
interequitabātis |
interequitabamini |
interequitarētis |
interequitarēmini |
| 3 p. |
interequitābant |
interequitabantur |
interequitarent |
interequitarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
interequitābo |
interequitabor |
— |
| 2 p. |
interequitābis |
interequitaberis |
interequitāto |
| 3 p. |
interequitābit |
interequitabitur |
interequitāto |
| Plur. |
1 p. |
interequitabimus |
interequitabimur |
— |
| 2 p. |
interequitabitis |
interequitabimini |
interequitatōte |
| 3 p. |
interequitabuntur |
interequitanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
interequitāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
interequitāri |
| Participium praesentis actīvi |
interequitāns |
| Gerundium |
interequitandī |
| Gerundivum |
interequitandus, -a, -um |
Основа перфекта: interequitāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
interequitāvī |
interequitāverim |
interequitāveram |
interequitāvissem |
interequitāverō |
| 2 p. |
interequitāvisti |
interequitāveris |
interequitāveras |
interequitāvisses |
interequitāveris |
| 3 p. |
interequitāvit |
interequitāverit |
interequitāverat |
interequitāvisset |
interequitāverit |
| Pl. |
1 p. |
interequitāvimus |
interequitāverimus |
interequitāverāmus |
interequitāvissēmus |
interequitāverimus |
| 2 p. |
interequitāvistis |
interequitāveritis |
interequitāverātis |
interequitāvissētis |
interequitāveritis |
| 3 p. |
interequitāvērunt |
interequitāverint |
interequitāverant |
interequitāvissent |
interequitāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
interequitāvisse |
Основа супина: interequitāt-
| Participium perfecti passivi |
interequitātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
interequitātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
interequitātum |
| Supinum II |
interequitātū |
interequito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.