Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: intermicā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
intermicō |
intermicor |
intermicem |
intermicer |
— |
— |
| 2 p. |
intermicas |
intermicāris |
intermices |
intermicēris |
intermicā |
intermicare |
| 3 p. |
intermicat |
intermicātur |
intermicet |
intermicētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
intermicāmus |
intermicāmur |
intermicēmus |
intermicēmur |
— |
— |
| 2 p. |
intermicātis |
intermicāmini |
intermicētis |
intermicēmini |
intermicāte |
intermicamini |
| 3 p. |
intermicant |
intermicantur |
intermicent |
intermicentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
intermicābam |
intermicābar |
intermicārem |
intermicārer |
| 2 p. |
intermicābas |
intermicabāris |
intermicāres |
intermicarēris |
| 3 p. |
intermicābat |
intermicabātur |
intermicāret |
intermicarētur |
| Plur. |
1 p. |
intermicabāmus |
intermicabāmur |
intermicarēmus |
intermicarēmur |
| 2 p. |
intermicabātis |
intermicabamini |
intermicarētis |
intermicarēmini |
| 3 p. |
intermicābant |
intermicabantur |
intermicarent |
intermicarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
intermicābo |
intermicabor |
— |
| 2 p. |
intermicābis |
intermicaberis |
intermicāto |
| 3 p. |
intermicābit |
intermicabitur |
intermicāto |
| Plur. |
1 p. |
intermicabimus |
intermicabimur |
— |
| 2 p. |
intermicabitis |
intermicabimini |
intermicatōte |
| 3 p. |
intermicabuntur |
intermicanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
intermicāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
intermicāri |
| Participium praesentis actīvi |
intermicāns |
| Gerundium |
intermicandī |
| Gerundivum |
intermicandus, -a, -um |
Основа перфекта: intermicāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
intermicāvī |
intermicāverim |
intermicāveram |
intermicāvissem |
intermicāverō |
| 2 p. |
intermicāvisti |
intermicāveris |
intermicāveras |
intermicāvisses |
intermicāveris |
| 3 p. |
intermicāvit |
intermicāverit |
intermicāverat |
intermicāvisset |
intermicāverit |
| Pl. |
1 p. |
intermicāvimus |
intermicāverimus |
intermicāverāmus |
intermicāvissēmus |
intermicāverimus |
| 2 p. |
intermicāvistis |
intermicāveritis |
intermicāverātis |
intermicāvissētis |
intermicāveritis |
| 3 p. |
intermicāvērunt |
intermicāverint |
intermicāverant |
intermicāvissent |
intermicāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
intermicāvisse |
Основа супина: intermicāt-
| Participium perfecti passivi |
intermicātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
intermicātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
intermicātum |
| Supinum II |
intermicātū |
intermico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.