Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: interplicā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interplicō |
interplicor |
interplicem |
interplicer |
— |
— |
| 2 p. |
interplicas |
interplicāris |
interplices |
interplicēris |
interplicā |
interplicare |
| 3 p. |
interplicat |
interplicātur |
interplicet |
interplicētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
interplicāmus |
interplicāmur |
interplicēmus |
interplicēmur |
— |
— |
| 2 p. |
interplicātis |
interplicāmini |
interplicētis |
interplicēmini |
interplicāte |
interplicamini |
| 3 p. |
interplicant |
interplicantur |
interplicent |
interplicentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interplicābam |
interplicābar |
interplicārem |
interplicārer |
| 2 p. |
interplicābas |
interplicabāris |
interplicāres |
interplicarēris |
| 3 p. |
interplicābat |
interplicabātur |
interplicāret |
interplicarētur |
| Plur. |
1 p. |
interplicabāmus |
interplicabāmur |
interplicarēmus |
interplicarēmur |
| 2 p. |
interplicabātis |
interplicabamini |
interplicarētis |
interplicarēmini |
| 3 p. |
interplicābant |
interplicabantur |
interplicarent |
interplicarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
interplicābo |
interplicabor |
— |
| 2 p. |
interplicābis |
interplicaberis |
interplicāto |
| 3 p. |
interplicābit |
interplicabitur |
interplicāto |
| Plur. |
1 p. |
interplicabimus |
interplicabimur |
— |
| 2 p. |
interplicabitis |
interplicabimini |
interplicatōte |
| 3 p. |
interplicabuntur |
interplicanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
interplicāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
interplicāri |
| Participium praesentis actīvi |
interplicāns |
| Gerundium |
interplicandī |
| Gerundivum |
interplicandus, -a, -um |
Основа перфекта: interplicāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
interplicāvī |
interplicāverim |
interplicāveram |
interplicāvissem |
interplicāverō |
| 2 p. |
interplicāvisti |
interplicāveris |
interplicāveras |
interplicāvisses |
interplicāveris |
| 3 p. |
interplicāvit |
interplicāverit |
interplicāverat |
interplicāvisset |
interplicāverit |
| Pl. |
1 p. |
interplicāvimus |
interplicāverimus |
interplicāverāmus |
interplicāvissēmus |
interplicāverimus |
| 2 p. |
interplicāvistis |
interplicāveritis |
interplicāverātis |
interplicāvissētis |
interplicāveritis |
| 3 p. |
interplicāvērunt |
interplicāverint |
interplicāverant |
interplicāvissent |
interplicāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
interplicāvisse |
Основа супина: interplicāt-
| Participium perfecti passivi |
interplicātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
interplicātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
interplicātum |
| Supinum II |
interplicātū |
interplico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.