Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: interputā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interputō |
interputor |
interputem |
interputer |
— |
— |
| 2 p. |
interputas |
interputāris |
interputes |
interputēris |
interputā |
interputare |
| 3 p. |
interputat |
interputātur |
interputet |
interputētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
interputāmus |
interputāmur |
interputēmus |
interputēmur |
— |
— |
| 2 p. |
interputātis |
interputāmini |
interputētis |
interputēmini |
interputāte |
interputamini |
| 3 p. |
interputant |
interputantur |
interputent |
interputentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interputābam |
interputābar |
interputārem |
interputārer |
| 2 p. |
interputābas |
interputabāris |
interputāres |
interputarēris |
| 3 p. |
interputābat |
interputabātur |
interputāret |
interputarētur |
| Plur. |
1 p. |
interputabāmus |
interputabāmur |
interputarēmus |
interputarēmur |
| 2 p. |
interputabātis |
interputabamini |
interputarētis |
interputarēmini |
| 3 p. |
interputābant |
interputabantur |
interputarent |
interputarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
interputābo |
interputabor |
— |
| 2 p. |
interputābis |
interputaberis |
interputāto |
| 3 p. |
interputābit |
interputabitur |
interputāto |
| Plur. |
1 p. |
interputabimus |
interputabimur |
— |
| 2 p. |
interputabitis |
interputabimini |
interputatōte |
| 3 p. |
interputabuntur |
interputanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
interputāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
interputāri |
| Participium praesentis actīvi |
interputāns |
| Gerundium |
interputandī |
| Gerundivum |
interputandus, -a, -um |
Основа перфекта: interputāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
interputāvī |
interputāverim |
interputāveram |
interputāvissem |
interputāverō |
| 2 p. |
interputāvisti |
interputāveris |
interputāveras |
interputāvisses |
interputāveris |
| 3 p. |
interputāvit |
interputāverit |
interputāverat |
interputāvisset |
interputāverit |
| Pl. |
1 p. |
interputāvimus |
interputāverimus |
interputāverāmus |
interputāvissēmus |
interputāverimus |
| 2 p. |
interputāvistis |
interputāveritis |
interputāverātis |
interputāvissētis |
interputāveritis |
| 3 p. |
interputāvērunt |
interputāverint |
interputāverant |
interputāvissent |
interputāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
interputāvisse |
Основа супина: interputāt-
| Participium perfecti passivi |
interputātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
interputātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
interputātum |
| Supinum II |
interputātū |
interputo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.