Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: intersecā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
intersecō |
intersecor |
intersecem |
intersecer |
— |
— |
| 2 p. |
intersecas |
intersecāris |
interseces |
intersecēris |
intersecā |
intersecare |
| 3 p. |
intersecat |
intersecātur |
intersecet |
intersecētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
intersecāmus |
intersecāmur |
intersecēmus |
intersecēmur |
— |
— |
| 2 p. |
intersecātis |
intersecāmini |
intersecētis |
intersecēmini |
intersecāte |
intersecamini |
| 3 p. |
intersecant |
intersecantur |
intersecent |
intersecentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
intersecābam |
intersecābar |
intersecārem |
intersecārer |
| 2 p. |
intersecābas |
intersecabāris |
intersecāres |
intersecarēris |
| 3 p. |
intersecābat |
intersecabātur |
intersecāret |
intersecarētur |
| Plur. |
1 p. |
intersecabāmus |
intersecabāmur |
intersecarēmus |
intersecarēmur |
| 2 p. |
intersecabātis |
intersecabamini |
intersecarētis |
intersecarēmini |
| 3 p. |
intersecābant |
intersecabantur |
intersecarent |
intersecarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
intersecābo |
intersecabor |
— |
| 2 p. |
intersecābis |
intersecaberis |
intersecāto |
| 3 p. |
intersecābit |
intersecabitur |
intersecāto |
| Plur. |
1 p. |
intersecabimus |
intersecabimur |
— |
| 2 p. |
intersecabitis |
intersecabimini |
intersecatōte |
| 3 p. |
intersecabuntur |
intersecanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
intersecāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
intersecāri |
| Participium praesentis actīvi |
intersecāns |
| Gerundium |
intersecandī |
| Gerundivum |
intersecandus, -a, -um |
Основа перфекта: intersecāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
intersecāvī |
intersecāverim |
intersecāveram |
intersecāvissem |
intersecāverō |
| 2 p. |
intersecāvisti |
intersecāveris |
intersecāveras |
intersecāvisses |
intersecāveris |
| 3 p. |
intersecāvit |
intersecāverit |
intersecāverat |
intersecāvisset |
intersecāverit |
| Pl. |
1 p. |
intersecāvimus |
intersecāverimus |
intersecāverāmus |
intersecāvissēmus |
intersecāverimus |
| 2 p. |
intersecāvistis |
intersecāveritis |
intersecāverātis |
intersecāvissētis |
intersecāveritis |
| 3 p. |
intersecāvērunt |
intersecāverint |
intersecāverant |
intersecāvissent |
intersecāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
intersecāvisse |
Основа супина: intersecāt-
| Participium perfecti passivi |
intersecātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
intersecātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
intersecātum |
| Supinum II |
intersecātū |
interseco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.