Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: inurinā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
inurinō |
inurinor |
inurinem |
inuriner |
— |
— |
| 2 p. |
inurinas |
inurināris |
inurines |
inurinēris |
inurinā |
inurinare |
| 3 p. |
inurinat |
inurinātur |
inurinet |
inurinētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
inurināmus |
inurināmur |
inurinēmus |
inurinēmur |
— |
— |
| 2 p. |
inurinātis |
inurināmini |
inurinētis |
inurinēmini |
inurināte |
inurinamini |
| 3 p. |
inurinant |
inurinantur |
inurinent |
inurinentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
inurinābam |
inurinābar |
inurinārem |
inurinārer |
| 2 p. |
inurinābas |
inurinabāris |
inurināres |
inurinarēris |
| 3 p. |
inurinābat |
inurinabātur |
inurināret |
inurinarētur |
| Plur. |
1 p. |
inurinabāmus |
inurinabāmur |
inurinarēmus |
inurinarēmur |
| 2 p. |
inurinabātis |
inurinabamini |
inurinarētis |
inurinarēmini |
| 3 p. |
inurinābant |
inurinabantur |
inurinarent |
inurinarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
inurinābo |
inurinabor |
— |
| 2 p. |
inurinābis |
inurinaberis |
inurināto |
| 3 p. |
inurinābit |
inurinabitur |
inurināto |
| Plur. |
1 p. |
inurinabimus |
inurinabimur |
— |
| 2 p. |
inurinabitis |
inurinabimini |
inurinatōte |
| 3 p. |
inurinabuntur |
inurinanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
inurināre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
inurināri |
| Participium praesentis actīvi |
inurināns |
| Gerundium |
inurinandī |
| Gerundivum |
inurinandus, -a, -um |
Основа перфекта: inurināv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
inurināvī |
inurināverim |
inurināveram |
inurināvissem |
inurināverō |
| 2 p. |
inurināvisti |
inurināveris |
inurināveras |
inurināvisses |
inurināveris |
| 3 p. |
inurināvit |
inurināverit |
inurināverat |
inurināvisset |
inurināverit |
| Pl. |
1 p. |
inurināvimus |
inurināverimus |
inurināverāmus |
inurināvissēmus |
inurināverimus |
| 2 p. |
inurināvistis |
inurināveritis |
inurināverātis |
inurināvissētis |
inurināveritis |
| 3 p. |
inurināvērunt |
inurināverint |
inurināverant |
inurināvissent |
inurināverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
inurināvisse |
Основа супина: inurināt-
| Participium perfecti passivi |
inurinātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
inurinātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
inurinātum |
| Supinum II |
inurinātū |
inurino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.