Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: irrumā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
irrumō |
irrumor |
irrumem |
irrumer |
— |
— |
| 2 p. |
irrumas |
irrumāris |
irrumes |
irrumēris |
irrumā |
irrumare |
| 3 p. |
irrumat |
irrumātur |
irrumet |
irrumētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
irrumāmus |
irrumāmur |
irrumēmus |
irrumēmur |
— |
— |
| 2 p. |
irrumātis |
irrumāmini |
irrumētis |
irrumēmini |
irrumāte |
irrumamini |
| 3 p. |
irrumant |
irrumantur |
irrument |
irrumentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
irrumābam |
irrumābar |
irrumārem |
irrumārer |
| 2 p. |
irrumābas |
irrumabāris |
irrumāres |
irrumarēris |
| 3 p. |
irrumābat |
irrumabātur |
irrumāret |
irrumarētur |
| Plur. |
1 p. |
irrumabāmus |
irrumabāmur |
irrumarēmus |
irrumarēmur |
| 2 p. |
irrumabātis |
irrumabamini |
irrumarētis |
irrumarēmini |
| 3 p. |
irrumābant |
irrumabantur |
irrumarent |
irrumarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
irrumābo |
irrumabor |
— |
| 2 p. |
irrumābis |
irrumaberis |
irrumāto |
| 3 p. |
irrumābit |
irrumabitur |
irrumāto |
| Plur. |
1 p. |
irrumabimus |
irrumabimur |
— |
| 2 p. |
irrumabitis |
irrumabimini |
irrumatōte |
| 3 p. |
irrumabuntur |
irrumanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
irrumāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
irrumāri |
| Participium praesentis actīvi |
irrumāns |
| Gerundium |
irrumandī |
| Gerundivum |
irrumandus, -a, -um |
Основа перфекта: irrumāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
irrumāvī |
irrumāverim |
irrumāveram |
irrumāvissem |
irrumāverō |
| 2 p. |
irrumāvisti |
irrumāveris |
irrumāveras |
irrumāvisses |
irrumāveris |
| 3 p. |
irrumāvit |
irrumāverit |
irrumāverat |
irrumāvisset |
irrumāverit |
| Pl. |
1 p. |
irrumāvimus |
irrumāverimus |
irrumāverāmus |
irrumāvissēmus |
irrumāverimus |
| 2 p. |
irrumāvistis |
irrumāveritis |
irrumāverātis |
irrumāvissētis |
irrumāveritis |
| 3 p. |
irrumāvērunt |
irrumāverint |
irrumāverant |
irrumāvissent |
irrumāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
irrumāvisse |
Основа супина: irrumāt-
| Participium perfecti passivi |
irrumātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
irrumātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
irrumātum |
| Supinum II |
irrumātū |
irrumo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ir-; корень: --.