Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: justificā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
justificō |
justificor |
justificem |
justificer |
— |
— |
| 2 p. |
justificas |
justificāris |
justifices |
justificēris |
justificā |
justificare |
| 3 p. |
justificat |
justificātur |
justificet |
justificētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
justificāmus |
justificāmur |
justificēmus |
justificēmur |
— |
— |
| 2 p. |
justificātis |
justificāmini |
justificētis |
justificēmini |
justificāte |
justificamini |
| 3 p. |
justificant |
justificantur |
justificent |
justificentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
justificābam |
justificābar |
justificārem |
justificārer |
| 2 p. |
justificābas |
justificabāris |
justificāres |
justificarēris |
| 3 p. |
justificābat |
justificabātur |
justificāret |
justificarētur |
| Plur. |
1 p. |
justificabāmus |
justificabāmur |
justificarēmus |
justificarēmur |
| 2 p. |
justificabātis |
justificabamini |
justificarētis |
justificarēmini |
| 3 p. |
justificābant |
justificabantur |
justificarent |
justificarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
justificābo |
justificabor |
— |
| 2 p. |
justificābis |
justificaberis |
justificāto |
| 3 p. |
justificābit |
justificabitur |
justificāto |
| Plur. |
1 p. |
justificabimus |
justificabimur |
— |
| 2 p. |
justificabitis |
justificabimini |
justificatōte |
| 3 p. |
justificabuntur |
justificanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
justificāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
justificāri |
| Participium praesentis actīvi |
justificāns |
| Gerundium |
justificandī |
| Gerundivum |
justificandus, -a, -um |
Основа перфекта: justificāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
justificāvī |
justificāverim |
justificāveram |
justificāvissem |
justificāverō |
| 2 p. |
justificāvisti |
justificāveris |
justificāveras |
justificāvisses |
justificāveris |
| 3 p. |
justificāvit |
justificāverit |
justificāverat |
justificāvisset |
justificāverit |
| Pl. |
1 p. |
justificāvimus |
justificāverimus |
justificāverāmus |
justificāvissēmus |
justificāverimus |
| 2 p. |
justificāvistis |
justificāveritis |
justificāverātis |
justificāvissētis |
justificāveritis |
| 3 p. |
justificāvērunt |
justificāverint |
justificāverant |
justificāvissent |
justificāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
justificāvisse |
Основа супина: justificāt-
| Participium perfecti passivi |
justificātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
justificātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
justificātum |
| Supinum II |
justificātū |
justifico
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.