macilentus

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. macilentus macilenta macilentum macilentī macilentae macilenta
Ген. macilentī macilentae macilentī macilentōrum macilentārum macilentōrum
Дат. macilentō macilentae macilentō macilentīs macilentīs macilentīs
Акк. macilentum macilentam macilentum macilentōs macilentās macilenta
Абл. macilentō macilentā macilentō macilentīs macilentīs macilentīs
Вок. macilente macilenta macilentum macilentī macilentae macilenta

macilentus

Прилагательное, 1-2 склонение.

Степени сравнения
м.ж.ср.
Сравнительная macilentior macilentior macilentius
Превосходная macilentissĭmus macilentissĭma macilentissĭmum
Наречие от прилагательного macilentus
macilente

Корень: --.

Произношение

    Семантические свойства

    Значение

    1. худощавый  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

    Синонимы

    Антонимы

    Гиперонимы

    Гипонимы

    Родственные слова

    Ближайшее родство

    Этимология

    От ??

    Фразеологизмы и устойчивые сочетания