novellus

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. novellus novella novellum novellī novellae novella
Ген. novellī novellae novellī novellōrum novellārum novellōrum
Дат. novellō novellae novellō novellīs novellīs novellīs
Акк. novellum novellam novellum novellōs novellās novella
Абл. novellō novellā novellō novellīs novellīs novellīs
Вок. novelle novella novellum novellī novellae novella

no-vel-lus

Прилагательное, 1-2 склонение.

Степени сравнения
м.ж.ср.
Сравнительная novellior novellior novellius
Превосходная novellissĭmus novellissĭma novellissĭmum
Наречие от прилагательного novellus
novelle

Корень: --.

Произношение

    Семантические свойства

    Значение

    1. уменьш. к novus: молоденький  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
    2. новый  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

    Синонимы

    Антонимы

    Гиперонимы

    Гипонимы

    Родственные слова

    Ближайшее родство

    Этимология

    Происходит от novus «новый», далее из праиндоевр. *newos «новый, молодой».

    Фразеологизмы и устойчивые сочетания

    • miles novellus
    • turba novella

    Библиография