Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: obdormitā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obdormitō |
obdormitor |
obdormitem |
obdormiter |
— |
— |
| 2 p. |
obdormitas |
obdormitāris |
obdormites |
obdormitēris |
obdormitā |
obdormitare |
| 3 p. |
obdormitat |
obdormitātur |
obdormitet |
obdormitētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
obdormitāmus |
obdormitāmur |
obdormitēmus |
obdormitēmur |
— |
— |
| 2 p. |
obdormitātis |
obdormitāmini |
obdormitētis |
obdormitēmini |
obdormitāte |
obdormitamini |
| 3 p. |
obdormitant |
obdormitantur |
obdormitent |
obdormitentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obdormitābam |
obdormitābar |
obdormitārem |
obdormitārer |
| 2 p. |
obdormitābas |
obdormitabāris |
obdormitāres |
obdormitarēris |
| 3 p. |
obdormitābat |
obdormitabātur |
obdormitāret |
obdormitarētur |
| Plur. |
1 p. |
obdormitabāmus |
obdormitabāmur |
obdormitarēmus |
obdormitarēmur |
| 2 p. |
obdormitabātis |
obdormitabamini |
obdormitarētis |
obdormitarēmini |
| 3 p. |
obdormitābant |
obdormitabantur |
obdormitarent |
obdormitarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
obdormitābo |
obdormitabor |
— |
| 2 p. |
obdormitābis |
obdormitaberis |
obdormitāto |
| 3 p. |
obdormitābit |
obdormitabitur |
obdormitāto |
| Plur. |
1 p. |
obdormitabimus |
obdormitabimur |
— |
| 2 p. |
obdormitabitis |
obdormitabimini |
obdormitatōte |
| 3 p. |
obdormitabuntur |
obdormitanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
obdormitāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
obdormitāri |
| Participium praesentis actīvi |
obdormitāns |
| Gerundium |
obdormitandī |
| Gerundivum |
obdormitandus, -a, -um |
Основа перфекта: obdormitāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
obdormitāvī |
obdormitāverim |
obdormitāveram |
obdormitāvissem |
obdormitāverō |
| 2 p. |
obdormitāvisti |
obdormitāveris |
obdormitāveras |
obdormitāvisses |
obdormitāveris |
| 3 p. |
obdormitāvit |
obdormitāverit |
obdormitāverat |
obdormitāvisset |
obdormitāverit |
| Pl. |
1 p. |
obdormitāvimus |
obdormitāverimus |
obdormitāverāmus |
obdormitāvissēmus |
obdormitāverimus |
| 2 p. |
obdormitāvistis |
obdormitāveritis |
obdormitāverātis |
obdormitāvissētis |
obdormitāveritis |
| 3 p. |
obdormitāvērunt |
obdormitāverint |
obdormitāverant |
obdormitāvissent |
obdormitāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
obdormitāvisse |
Основа супина: obdormitāt-
| Participium perfecti passivi |
obdormitātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
obdormitātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
obdormitātum |
| Supinum II |
obdormitātū |
obdormito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.