Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: oboedī-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
oboediō |
oboedior |
oboediam |
oboediar |
— |
— |
| 2 p. |
oboedis |
oboedīris |
oboedias |
oboediāris |
oboedī |
oboedīre |
| 3 p. |
oboedit |
oboedītur |
oboediat |
oboediātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
oboedīmus |
oboedīmur |
oboediāmus |
oboediāmur |
— |
— |
| 2 p. |
oboedītis |
oboedimini |
oboediātis |
oboediāmini |
oboedīte |
oboedimini |
| 3 p. |
oboediunt |
oboediuntur |
oboediant |
oboediantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
oboediēbam |
oboediēbar |
oboedīrem |
oboedīrer |
| 2 p. |
oboediēbas |
oboediebāris |
oboedīres |
oboedirēris |
| 3 p. |
oboediēbat |
oboediebātur |
oboedīret |
oboedirētur |
| Plur. |
1 p. |
oboediebāmus |
oboediebāmur |
oboedirēmus |
oboedirēmur |
| 2 p. |
oboediebātis |
oboediebamini |
oboedirētis |
oboedirēmini |
| 3 p. |
oboediēbant |
oboediebantur |
oboedīrent |
oboedirentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
oboediam |
oboediar |
— |
| 2 p. |
oboedies |
oboediēris |
oboedīto |
| 3 p. |
oboediet |
oboediētur |
oboedīto |
| Plur. |
1 p. |
oboediēmus |
oboediēmur |
— |
| 2 p. |
oboediētis |
oboediemini |
oboeditōte |
| 3 p. |
oboedientur |
oboediunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
oboedīre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
oboedīri |
| Participium praesentis actīvi |
oboediens |
| Gerundium |
oboediendi |
| Gerundivum |
oboediendus, -a, -um |
Основа перфекта: oboedīv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
oboedīvī |
oboedīverim |
oboedīveram |
oboedīvissem |
oboedīverō |
| 2 p. |
oboedīvisti |
oboedīveris |
oboedīveras |
oboedīvisses |
oboedīveris |
| 3 p. |
oboedīvit |
oboedīverit |
oboedīverat |
oboedīvisset |
oboedīverit |
| Pl. |
1 p. |
oboedīvimus |
oboedīverimus |
oboedīverāmus |
oboedīvissēmus |
oboedīverimus |
| 2 p. |
oboedīvistis |
oboedīveritis |
oboedīverātis |
oboedīvissētis |
oboedīveritis |
| 3 p. |
oboedīvērunt |
oboedīverint |
oboedīverant |
oboedīvissent |
oboedīverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
oboedīvisse |
Основа супина: oboedīt-
| Participium perfecti passivi |
oboedītus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
oboedītūrus, -a, -um |
| Supinum I |
oboedītum |
| Supinum II |
oboedītū |
oboedio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.